Πίνακας του Θεόδωρου Βρυζάκη - Έργο του 1858
Ο πίνακας συμβολίζει την Ελλάδα ενδεδυμένη με αρχαιοπρεπή περιβολή, ως νεαρή γυναίκα με ευγενική φυσιογνωμία που μόλις έχει απαλλαγεί από τα δεσμά της. Τα χέρια της είναι ανοιχτά σε μία στάση που παραπέμπει τόσο σε ευγνωμοσύνη όσο και σε ευλογία (του πλήθους).
Στη σύνθεση του Βρυζάκη πάντως, η μόλις απελευθερωμένη Ελλάδα ευγνωμονεί τους ανθρώπους της που την απελευθέρωσαν. Ανάμεσα στο πλήθος αναγνωρίζονται οικείες φιγούρες αγωνιστών της επανάστασης, λόγιων, ιερέων κ.ά. (ο Κολοκοτρώνης, ο Μιαούλης, ο Καραϊσκάκης, η Μπουμπουλίνα, ο Αλέξ. Υψηλάντης, ο Παπαφλέσσας, ο Ρήγας Φεραίος, ο Μάρκος Μπότσαρης και άλλοι πολλοί).
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου