39 και 35 χρόνια μετά / Συγκίνηση και νοσταλγία στη συνάντηση συμμαθητών του Δημ. Σχολείου Τρικάλων

Του Μάρτη ένα δειλινό, όπως παλιά στην τάξη
τα χρόνια θυμηθήκανε, που έχουνε ...πετάξει

Κι είχε συγκίνηση πολύ, είχε χαρά μεγάλη
για λίγες ώρες γύρισε ο χρόνος πίσω πάλι

Με πρόσωπα χαρούμενα, με μάτια βουρκωμένα
έντονα συναισθήματα, λιγάκι μπερδεμένα

Δεν είχανε στα χέρια τους βιβλία και τετράδια
ελάχιστα επάνω τους, του χρόνου τα σημάδια

Εν τέλει το απολαύσανε, σαν μια καλή παρέα
μα όλα τέλειωσαν νωρίς, σαν όλα τα ...ωραία

Μέσα σε ιδιαίτερα συγκινησιακό κλίμα και σε ατμόσφαιρα οικειότητας, τρυφερότητας και νοσταλγίας συναντήθηκαν το βράδυ του Σαββάτου 28 Μαρτίου 2015 οι αποφοιτήσαντες το έτος 1976 και το έτος 1980 από το Δημοτικό Σχολείο Τρικάλων Ημαθίας. Όλοι τους βίωσαν μια ξεχωριστή και ανεπανάληπτη βραδιά (δεν έλειψε βέβαια και ο σχετικός ανταγωνισμός μεταξύ των δύο ''σειρών''), αναπολώντας ωραίες και αξέχαστες στιγμές από τα μαθητικά τους χρόνια και επιβεβαιώνοντας τους ακατάλυτους ψυχικούς δεσμούς των παλιών συμμαθητών, που το πέρασμα του χρόνου δεν μπορεί ποτέ να διαρρήξει.

Το ραντεβού είχε δοθεί στο παλιό Δημοτικό Σχολείο, για να συνδέσουν το Χθες με το Σήμερα. Αγκαλιές, φιλιά, σύντομες κουβέντες, νοσταλγικές βόλτες στους χώρους του σχολείου, φωτογράφιση στην τάξη της αποφοίτησης και μετά....Μετά, όλοι μαζί στην ταβέρνα ''ΛΕΝΟΣ''.

Ήταν οι περισσότεροι εκεί:

Γεωργιάδης Λάζαρος, Γκανίδου Δέσποινα, Δίτσα Θεανώ, Δρομπουλιανούδη Βασιλική, Καραγιάννη Αριστέα, Κουρατζίνος Στέλιος, Κούρτης Στάθης, Λέσνα Αγγελική, Μηνούδη Νίκη, Μπουρίτα Κωνσταντία, Ουβαλούδης Αργύρης, Παπαμιχαήλ Αναστασία, Παπανικολούδη Εύα, Ταμπουράς Δημήτρης, από τους αποφοιτήσαντες το 1976

Αντωνιάδου Δήμητρα, Αποστολόπουλος Αντώνης, Γεωργάκης Τάσος, Γκανίδου Στέλλα, Γκούμας Αργύρης, Διούδη Μαρία, Δίτσα Μαρία, Ιτσιόπουλος Κώστας, Καρανάσιος Δήμος, Μηνούδη Σοφία, Μπαλή Γιάννα, Μπασδραλέξη Κατερίνα, Πεγιούδη Σούζυ, Πετράκος Χρήστος, Στεφούδης Χάρης, Σωτηράκης Σταμάτης, Τσενεκίδης Γιάννης, Φετεινίδης Νίκος, Φούρναρη Σοφία, από τους αποφοιτήσαντες το 1980.

Παρόντες στη συνάντηση και οι δάσκαλοι Μίρκος Καλαμπαλίκης και Βούλα Μαυροδόγλου.

Υπήρχαν και οι απουσίες, Κάποιοι από τους συμμαθητές που ζουν σε άλλες ελληνικές πόλεις και κάποιοι για διάφορους άλλους λόγους, δεν μπόρεσαν να έλθουν αλλά έστειλαν τους χαιρετισμούς και την αγάπη τους.

Εκεί στην ταβέρνα του Λένου, η βραδιά ξεκίνησε με την όμορφη και συγκινητική ομιλία-καλωσόρισμα της Μαρίας Διούδη προς τους αποφοιτήσαντες το 1980 και διαβάστηκαν τα ονόματα των απόντων. Στη συνέχεια η Εύα Παπανικολούδη καλωσόρισε τους αποφοιτήσαντες το 1976 και διάβασε τα ονόματα των απόντων, ενώ επικοινώνησαν όλοι μέσω skype με την συμμαθήτριά τους Ηλέκτρα Παπαδιώτη που ζει στην Αθήνα.

Η μόνη θλιβερή νότα, το πιο συγκινητικό κομμάτι της βραδιάς, η αναφορά στους ''απόντες'' συμμαθητές τους Ματούλα Ζαμάνη και Κυριάκο Κυτούδη, καθώς και στον δάσκαλο Κωνσταντίνο Στιλπνόπουλο, που ''έφυγαν'' νωρίς από τη ζωή και για τους οποίους, αφού ήπιαν όλοι μια γουλιά κρασί από το ποτήρι της θύμησης, κρατήθηκε ενός λεπτού σιγή.

Προσφέρθηκαν ανθοδέσμες και αναμνηστικά στους δασκάλους, κύριο Μίρκο και κυρία Βούλα (παρέλαβε και το αναμνηστικό που είχαν ετοιμάσει οι συμμαθητές για τον ''απόντα'' σύζυγό της δάσκαλο Κώστα Στιλπνόπουλο), οι οποίοι - βουρκωμένοι από τη συγκίνηση - απηύθυναν χαιρετισμό και έκαναν ένα ακόμα μάθημα στους παλιούς μαθητές τους, τονίζοντας τους ψυχικούς δεσμούς δασκάλου–μαθητή.

Προσφέρθηκαν στα ''παιδιά'' της τάξης του ''1976'' αναμνηστικά και λεύκωμα με σχολικές φωτογραφίες, που είχαν ετοιμάσει οι διοργανωτές της συνάντησης και αφού έλαβε τέλος η σεμνή τελετή με τους χαιρετισμούς, τις ομιλίες, τα αναμνηστικά κ.π.λ. και καθώς κατέβαινε το κρασί, ανέβαιναν οι αναμνήσεις του τότε. 

Ένα όμορφο ταξίδι στο παρελθόν. Το χαμόγελο έσμιγε με το δάκρυ...σαν να γύρισε ο χρόνος…μια αίσθηση νεότητας…οι αναμνήσεις, οι αναπολήσεις, τα πειράγματα, τα γέλια, οι συγκινήσεις. Συνεχώς ξετυλίγονταν το λεύκωμα των αναμνήσεων, οι στιγμές και τα περιστατικά ανασύρονταν διαρκώς, ξαναστήνοντας το παζλ των μαθητικών χρόνων με φόντο μια απέραντη τρυφερότητα και μια απερίγραπτη οικειότητα. Τα μαθητικά χρόνια, η αφέλεια, η αθωότητα, που μπορεί να έφυγαν, αλλά μένουν χαραγμένες για πάντα στη μνήμη, σφαγιασμένες με τη χαρά και τη φρεσκάδα εκείνης της εποχής.

Η βραδιά συνεχίστηκε με τραγούδι και χορό και κορυφώθηκε με πλούσιο μουσικό πρόγραμμα εκείνης της εποχής (το οποίο επιμελήθηκε η Δέσποινα Γκανίδου), πού κράτησε μέχρι το πρωί και με τον Δημήτρη Ταμπουρά να δίνει το δικό του μουσικό ρεσιτάλ, όταν ανέβηκε στην πίστα και τραγούδησε - αυτοσχεδιάζοντας και συνθέτοντας στίχους - για τον καθένα της σειράς του 1980.

Οι ώρες τελικά φάνηκαν λίγες για να χωρέσουν τόσες αναμνήσεις, και τόσο καλή διάθεση. Και λίγο πριν ξημερώσει και με μια πληρότητα συναισθημάτων διάχυτη στα πρόσωπα όλων, ολοκληρώθηκε η βραδιά με την υπόσχεση - δέσμευση από όλους «ΘΑ ΞΑΝΑΒΡΕΘΟΥΜΕ».

Παιδιά...

''να σας έχει ο θεός γερούς, πάντα ν’ ανταμώνετε και να ξεφαντώνετε...''

μέσα από την καρδιά μου, ένα μεγάλο ευχαριστώ για την πρόσκληση. Πέρασα κι εγώ - αν και σε πιο ''ώριμη'' ηλικία - υπέροχα μαζί σας

Οι αποφοιτήσαντες το 1976

Οι αποφοιτήσαντες το 1980

Η ''σειρά'' του 1976

 

 

Επικοινωνία με την Ηλέκτρα μέσω skype

  

 

 

   

 

       

H ''σειρά'' του 1980 

  

 

 

  

   

 

    Οι δύο ''σειρές'' διασκεδάζουν σαν μια οικογένεια