Τα εμπόδια και τα προβλήματα είναι μέρος της ζωής. Η αληθινή ευτυχία έρχεται όχι όταν δεν υφίστανται, γιατί αυτό είναι αδύνατο, αλλά όταν αλλάζουμε τη σχέση μας μαζί τους. Τα προβλήματα πολλές φορές αποτελούν πηγές αφύπνισης, ευκαιρίες να εξασκήσουμε την ανεκτικότητά μας και πηγές μάθησης. Είναι, λοιπόν, λάθος να θέλουμε να αλλάξουμε την κοινωνική πραγματικότητα, γιατί απλούστατα δε μπορούμε – και στην προσπάθειά μας να κάνουμε τη ζωή μας διαφορετική από ό,τι είναι, ερχόμαστε σε συγκρούσεις εξωτερικές ή εσωτερικές που δεν οδηγούν πουθενά.
Η συνειδητοποίηση και η αποδοχή των αντιθέσεων της ζωής (πόνος – ευχαρίστηση), (επιτυχία – αποτυχία), (χαρά – θλίψη), γέννηση – θάνατος μας διδάσκουν να είμαστε ταπεινοί και υπομονετικοί. Το χαρακτηριστικό, άλλωστε, αυτών των αντιθέσεων είναι η διαδοχή τους. Οι δυσκολίες είναι συνυφασμένες με τη ζωή του ατόμου. Δεν έχει νόημα να χαιρόμαστε πάντοτε χωρίς να έχουμε λυπηθεί ποτέ. Η χαρά είναι μεγαλύτερη όταν έχουμε βιώσει ένα λυπηρό γεγονός. Το ερώτημα, λοιπόν, που προκύπτει από τα παραπάνω είναι όχι πώς να αποφύγουμε τα προβλήματα αλλά πώς θα τα βιώσουμε με τον λιγότερο οδυνηρό τρόπο.
Ένα στοιχειώδες πρόγραμμα βοηθάει στην αποφυγή παρουσίασης προβλημάτων, όπως επίσης βοηθάει και στην ύπαρξη «σταθερών» στη ζωή μας. Όταν λέμε «σταθερά», εννοούμε τους φίλους και τα αγαπημένα μας πρόσωπα ή τα διάφορα χόμπι που μπορεί να χει ο καθένας μας. Με αυτό τον τρόπο διοχετεύουμε την ενεργητικότητά μας και το ενδιαφέρον μας κάπου, στοιχεία απαραίτητα για ένα ζωντανό οργανισμό. Άτομο που δεν ενδιαφέρεται για τίποτα, είναι νεκρό.
Η αλλαγή παραστάσεων, επίσης, και οι εκάστοτε μετακινήσεις βοηθούν το άτομο να ξεφύγει από τη ρουτίνα της καθημερινότητας και να μεταφερθεί σε άλλους χώρους ίσως πιο εντυπωσιακούς, σίγουρα όμως διαφορετικούς – γεγονός που μας ωθεί να δούμε το δικό μας χώρο από αλλιώτικη οπτική πλευρά. Το καθιερωμένο και το παγιωμένο είναι εκείνο που σκοτώνει την καθαρή σκέψη και παρασύρει το άτομο στην αποτελμάτωση. Η εναλλαγή παραστάσεων επιβάλλεται αν θέλουμε να αποστασιοποιηθούμε, έστω και για λίγο από τα τετριμμένα.
Όλοι γνωρίζουμε ότι ο καθένας λύνει μόνος του τα προβλήματα και για να μπορέσει να το επιτύχει αυτό θα πρέπει να αγαπά τον εαυτό του και να μην τον ταλαιπωρεί. Πολλοί από εμάς δημιουργούν προβλήματα εκεί που δεν υπάρχουν. Το καλύτερο είναι να χαλαρώσουμε και να αφήσουμε τα πράγματα να εξελιχθούν μόνα τους , χωρίς να εκβιάζουμε καταστάσεις. Θα αγχωθούμε για κάποιο ζήτημα όταν αυτό προκύψει και όχι νωρίτερα. Οι περισσότεροι από εμάς αγχώνονται για επικείμενα προβλήματα, τα οποία όμως ενδέχεται να μην παρουσιαστούν και ποτέ.
Τα προβλήματα πάσης φύσεως, οικονομικά, κοινωνικά, προσωπικά, αποτελούν κομμάτι της ζωής μας. Εκείνο που έχει σημασία είναι να κατανοήσουμε ότι η ύπαρξή τους δεν αποτελεί τροχοπέδη για την ομαλή λειτουργία της ζωής μας, αντιθέτως της προσδίδει ιδιαίτερη αξία, εφόσον ενεργοποιεί τα άτομα για να τα επιλύσουν. Συνεπώς, τα κάνει ποιοτικά και η ποιότητα των ατόμων σε μια κοινωνία αποτελεί δείκτη ευημερίας και προόδου.
Δυστυχώς, κάποιοι από εμάς δε θα μπορέσουν να μισθώσουν μεταφορικό μέσο για το δρόμο της ζωής. Αυτός ο δρόμος θα παραμείνει ποδαρόδρομος και σκληροτράχηλος. Ας μην ξεχνάμε, όμως, ότι η ψυχική δύναμη μας δίνει τα πινέλα και τα χρώματα να σχεδιάσουμε και να ζωγραφίσουμε τη ζωή όπως εμείς θέλουμε. Δώστε, λοιπόν, χρώμα στη ζωή , αλλάξτε τρόπο σκέψης!
Όταν κάτι δε σου αρέσει
Το αλλάζεις στη ζωή
Να μπορέσει να χωρέσει
Στην καρδιά σου και αρκεί
Εσύ κινείς τα νήματα
Της ζωής και ξέρεις
Πως αν πιάνεις τα νοήματα
Δε θα υποφέρεις.
*Η Ιωάννα Χαρμπέα είναι κοινωνιολόγος – εγκληματολόγος.
http://www.aixmi.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου