Σάββατο 18 Ιουνίου 2011

ΕΡΓΑΣΙΑ ΤΟΥ ΜΑΘΗΤΗ ΑΡΒΙΘΗ ΓΕΩΡΓΙΟΥ ΤΟΥ ΝΙΚΟΛΑΟΥ ΓΙΑ ΤΗΝ ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ ΣΤΗ ΙΣΤ΄ ΣΥΝΟΔΟ ΤΗΣ ΒΟΥΛΗΣ ΤΩΝ ΕΦΗΒΩΝ

3η ΘΕΜΑΤΙΚΗ ΕΝΟΤΗΤΑ
ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ ΕΛΛΗΝΟΠΑΙΔΩΝ ΕΞΩΤΕΡΙΚΟΥ
Αξιότιμε κύριε Πρόεδρε της Βουλής των Εφήβων. Φίλες και Φίλοι Βουλευτές απο τον απανταχού της γής Ελληνισμό.

   Ονομάζομαι Γεώργιος Αρβίθης. Εκπροσωπώ το 12τάξιο Σχολείο Βουδαπέστης-Ουγγαρίας και σας μεταφέρω τους θερμούς χαιρετισμούς των συμπατριωτών μας απ`ολη την Ουγγαρία. Κατάγομαι απο ενα μικρό χωριό του Ν.Ημαθίας τα Τρίκαλα οπου και στέλνω τους χαιρετισμούς μου, την αγάπη μου και την συμπαράστασή μου για την μη κατάργηση του Γυμνασίου του χωριού μου.
   Το θέμα που διάλεξα να αναπτύξω ειναι η Γλώσσα και η Παιδεία των Ομογενών.
   Είναι απ`όλους ομολογημένο οτι η πολιτισμική επιβίωση του ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΥ στη Διασπορά βασίζεται στη Παιδεία. Και Παιδεία δεν υπάρχει χωρίς ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΓΛΩΣΣΑ.
   Ολοι μας ξέρουμε οτι η Ομογένεια ειναι η δύναμη που διατηρεί αλώβητες τις παραδόσεις της φυλής και του Εθνους μας, ειναι ο ομφάλιος λώρος που ενώνει τον Ελληνικό πολιτισμό με την Οικουμένη, που μεταδίδει τις διαχρονικές αξίες, τις αρχές και τις παραδόσεις του λαού μας στην σύγχρονη εποχή της παγκοσμιότητας, που τείνει να εξαφανίσει τις κοινωνικές και πολιτισμικές ιδιαιτερότητες των επιμέρους Εθνών.
   Δεν μπορεί αυτός ο μεγαλειώδης Ελληνικός πολιτισμός στο σύνολό του να επιβιώσει στην Ομογένεια, αν υποτιμηθεί και εξαφανιστεί η Ελληνική Γλώσσα.
Ολοι μας εχουμε συνειδητοποιήσει αλλά διστάζουμε να το ομολογήσουμε, την σταδιακή και σταθερή εξασθένιση της Ελληνομάθειας απο γενιά σε γενιά των Ομογενών.
   Οι απαιτήσεις της σύγχρονης ζωής με κύριο στόχο την καλή επαγγελματική αποκατάσταση και την επιδίωξη μιας πιο άνετης διαβίωσης εχουν οδηγήσει και τους νέους της Ομογένειας να ενδιαφέρονται για ‘’πρακτικές’’ ενασχολήσεις εγκαταλείποντας συνειδητά η ‘’ανεπαισθήτως’’ οπως θα ελεγε ο Καβάφης, την επαφή με τις ρίζες τους, με τον φορέα των αξιών των προγόνων τους, την ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΓΛΩΣΣΑ.
   Απο την Τρίτη-συχνά και απο την δεύτερη γενιά-των Ομογενών η ΕΛΛΗΝΙΚΗ σταδιακά εγκαταλείπεται.Το πρόβλημα μεγαλώνει αν και οι δύο γονείς ειναι διαφορετικής καταγωγής.
   Η συντονισμένη και συστηματική διδασκαλία των Ελληνικών στα σχολεία της Ομογένειας και η ενίσχυση απο την οικογένεια στο σπίτι ειναι η μόνη απλή και αποδοτική μέθοδος για τη γνώση των Ελληνικών και την ανάπτυξη της Ελληνικής συνείδησης των νεωτέρων γενιών της Ομογένειας μας.
   Το σπουδαιότερο ομως ειναι να προσελκύσουμε τα παιδιά και να τα πείσουμε για τη σημασία της Ελληνικής Γλώσσας στη σημερινή τεχνοκρατούμενη και παγκοσμοποιημένη κοινωνία, καθώς και για την αξία της για την καλιέργεια του σύγχρονου ανθρώπου.
   Μόνο μαθαίνοντας ΕΛΛΗΝΙΚΑ εμείς τα παιδιά στην Ομογένεια μπορούμε να κατανοήσουμε στην πληρότητά του τον πολιτισμό μας, νεώτερο και σύγχρονο. Η Ελληνική Γλώσσα θα μας βοηθήσει να επικοινωνήσουμε ουσιαστικά με τους σύγχρονους Ελληνες, να πλησιάσουμε στο προτότυπο αναλλοίωτους τους θησαυρούς της λογοτεχνίας μας και να αντιληφθούμε τις αξίες και τις ιδέες του ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΥ που διαμόρφωσαν τον παγκόσμιο πολιτισμό.
   Χρειάζεται μεγαλύτερη προώθηση της Ελληνικης Γλώσσας στην Ομογένεια καθώς επίσης συστηματική και συντονισμένη επιμόρφωση των Ομογενών δασκάλων, με κύριο στόχο την ενίσχυση της Ελληνομάθειας τους αλλά και της διδακτικής τους ικανότητας και της παιδαγωγικής τους κατάρτισής τους που ειναι απαραίτητη προϋπόθεση για την αναβάθμιση της ΠΑΙΔΕΙΑΣ ΣΤΗΝ ΟΜΟΓΕΝΕΙΑ.
   Σήμερα δεν ειναι αρκετό το να ξέρει κάποιος δάσκαλος Ελληνικά. Πρέπει να εχει εκπαιδευτεί στη διδασκαλία της Ελληνικής Γλώσσας με ειδικές για τους Απόδημους Ελληνες αλλά και σύγχρονες διδακτικές μεθόδους.
   Μεγάλη προσοχή πρέπει να δοθεί και στην Ιστορία και στην διδασκαλία του μαθήματος Ιστορία.
   Η Ιστορία και η Γλώσσα πρέπει να διδάσκονται με τρόπο ελκυστικό που να αναπτύσει συγχρόνως και την κριτική σκέψη των νέων. Οπως και στο μάθημα της Γλώσσας ετσι και στην Ιστορία εξαιρετικά χρήσιμο ειναι να εντοπίζονται τα κοινά στοιχεία που συνδέουν την Αρχαιότητα, το Βυζάντιο, τη Νεώτερη και Σύγχρονη Ελλάδα και αποδεικνύουν την διαχρονικότητα του Ελληνικού Πολιτισμού.
   Δεν θα ήθελα ομως να σας κουράσω περισσότερο. Κάνω έκκληση στην πολιτεία να ακουμπήσει με περισσότερη ευαισθησία πάνω σ’αυτό το σοβαρό πρόβλημα. Και προτείνω εκτός απ΄όσα ανέφερα προηγούμενα να καθιερωθεί και να ενισχυθεί ο θεσμός και το πρόγραμμα της φιλοξενίας Ομογενών Ελληνοπαίδων απο τούς Νέους διευρυμένους Δήμους της Πατρίδας μας. Νομίζω οτι δεν θα ηταν μεγάλη Οικονομική επιβάρυνση αν ο καθε Δήμος αναλάμβανε κατα την καλοκαιρινή περίοδο την φιλοξενία ορισμένου αριθμού νέων απο την Ομογένεια με ενα καινοτόμο πρόγραμμα που θα συνδυάζει την διδασκαλία της Ελληνικής Γλώσσας και Ιστοριας αλλα και την γνωριμία των παιδιών με συνομήλικους τους, επισκέψεις σε μουσεία και αχαιολογικούς χώρους και επαφή των παιδιών της Ομογένειας με τη ζωή της Σύγχρονης Ελλάδας μέσα στο πανέμορφο περιβάλλον της πατρίδας των γονιών μας και των παπούδων μας, της Ελλάδας! Μιας Ελλάδας που δυναμικά εξελίσσεται στο πλαίσιο της Ενωμένης Ευρώπης, αλλά και σε Διεθνες επίπεδο, μιας Ελλάδας που σέβεται τις ακατάλυτες παραδόσεις του Εθνους και του λαού μας ατενίζοντας με αυτοπεποίθεση το μέλλον.
   Εμείς απο την μεριά μας θα θέλαμε να προσφέρουμε συμμετέχοντας κατα την διάρκεια της παραμονής μας σε εθελοντικά ομαδικά προγράμματα του Δήμου που θα αναλάβει το πρόγραμμα της φιλοξενίας. Για μας Ελλάδα ειναι και το πιο μικρό χωριό απο την Αλεξανδρούπολη εως την Κρήτη και απο τα Ιόνια Νησιά μέχρι τα ακριτικά Νησιά του Αιγαίου. Οπου κι’αν βρεθούμε η καρδιά μας θα χτυπά το ιδιο. Πάντα Ελληνικά. Γιατί είμαστε και εμείς ενα κομμάτι του Ελληνισμού και είμαστε περήφανοι γι’αυτό!

Σας ευχαριστώ!

Γεώργιος Νικ. Αρβίθης

1 σχόλιο:

Ανώνυμος είπε...

Συγχαριτήρια.