λέει ένα τραγούδι γνωστής ερμηνεύτριας που κάνει τους περισσότερους από εμάς να θυμηθούμε τους παλιούς μας συμμαθητές και να αναπολήσουμε στιγμές ξεγνοιασιάς, που έχουμε εδώ και πολλά πολλά χρόνια αφήσει πίσω.
Και επειδή τους φίλους που κάνει κανείς στο Δημοτικό Σχολείο δύσκολα τους ξεχνάει και νιώθει πάντα την ανάγκη να τους ξαναδεί, συναντήθηκαν οι αποφοιτήσαντες το 1967 παλιοί συμμαθητές (όσοι μπόρεσαν, με δεδομένο ότι η συνάντηση ήταν έκτακτη) του Δημοτικού Σχολείου Τρικάλων στην ταβέρνα ''ΛΕΝΟΣ'', το βράδυ της Παρασκευής 13 Φεβρουαρίου 2015, με την ευκαιρία της επίσκεψης στο χωριό του Κυριάκου Πεγιούδη και του γιού του Χάρη, που ζουν μόνιμα στην Αθήνα.
Παρόντες ο Κυριάκος, η Έφη, Μόσχος, η Eυδοκία, ο Τάκης, η Ματούλα, ο Αντώνης, ο Παύλος, ο Νίκος, ο Γιάννης και με φόντο μια απέραντη τρυφερότητα και οικειότητα, ξεφύλλισαν παλιές φωτογραφίες (είχε φέρει μαζί της η Ευδοκία) και οι ώρες φάνηκαν λίγες για να χωρέσουν τόσες αναμνήσεις, τόσες αφηγήσεις, τόσο γέλιο. Ξαναέστησαν το παζλ των μαθητικών τους χρόνων, συγκινήθηκαν, νοστάλγησαν και γι’ αυτό υποσχέθηκαν να ξαναβρεθούν, πιο οργανωμένα το καλοκαίρι και σε ημερομηνία που θα μπορούν να έρθουν όσο το δυνατόν περισσότεροι.
--------------------------------------------------------
παρακάτω δύο φωτογραφίες από το μακρινό 1967
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου