Δε βαριέσαι αδελφέ...

Μουσική: Κώστας Χατζής
Στίχοι: Σώτια Τσώτου
1968

Kάποιο παράθυρο έχει φως, κάποιον τον τρώει ο πυρετός
μας φεύγει βήμα-βήμα.
Κάποιο καράβι στ ανοιχτά, με χίλια βάσανα βαστά
να μην το πιει το κύμα.

Kι εμείς οι τρεις στον καφενέ, τσιγάρο πρέφα και καφέ
βρε δεν βαριέσαι, δεν βαριέσαι αδελφέ

Kάποιος στην άκρη του γιαλού, κοιτάει το τέλος τ ουρανού
μονάχος του πεθαίνει.
Κάποιος στην μάχη πολεμά, η σφαίρα δίπλα μας περνά
στα στήθια του πηγαίνει.

Κι εμείς οι άλλοι μα το ναι, κάνουμε πάρτι ρεφενέ
βρε δεν βαριέσαι, δεν βαριέσαι αδελφέ

Έξω αστράφτει και βροντά, κι ένας διαβάτης περπατά
χαμένος μέσ τη μπόρα.
Κάπου δεν θα χουνε ψωμί, κάπου πεινάει ένα παιδί
και κλαίει αυτή την ώρα.

Κι εμείς χορτάτοι μα το ναι, κάνουμε γλέντια ρεφενέ
βρε δεν βαριέσαι, δεν βαριέσαι αδελφέ

Πόσοι απόψε ξαγρυπνούν, σαν κολασμένοι τριγυρνούν
και κλαίνε και πονάνε.
Στάσου και σκέψου μια στιγμή, πόσοι σκοτώνονται στη γη
την ώρα που μιλάμε.

Kι εμείς οι τρεις στον καφενέ, τσιγάρο πρέφα και καφέ
βρε δεν βαριέσαι, δεν βαριέσαι αδελφέ