Αρκεί ένα μικρό τραυματικό περιστατικό για να νιώσουμε δυσφορία και στρες. Ένα μικρό τρακάρισμα με το αυτοκίνητο θα μας αναπτύξει αγωνία και ίσως φόβο για την οδήγηση αν δεν το διαχειριστούμε σωστά και έγκαιρα. Αρκεί καμία φορά η απόρριψη από ένα πολύ φιλικό μας πρόσωπο για να αναπτύξουμε στρες και να αποφεύγουμε την επαφή με τους ανθρώπους. Τι είδους ζωή όμως ζούμε έτσι; Τι χαρές γευόμαστε και πόσο απολαμβάνουμε τις μικρές σημαντικές στιγμές της καθημερινότητας μας; Τι μπορούμε να κάνουμε λοιπόν για να διαχειριστούμε το στρες και αν χρειαστεί να ξεπεράσουμε τις περιοριστικές μας πεποιθήσεις;
Κατ’ αρχήν να αναγνωρίσουμε την κατάσταση και να θελήσουμε να την διορθώσουμε. Κι αυτό γιατί το πραγματικό πρόβλημα είναι ότι έχουμε συνηθίσει να βιώνουμε το άγχος, δεν θέλουμε να αλλάξουμε και έχουμε υιοθετήσει μία συγκεκριμένη συμπεριφορά ως προς αυτό, η οποία είναι μεν γνώριμη αλλά και καταστροφική για εμάς, γιατί οδηγεί σε αδιέξοδο, υποβαθμίζει την ποιότητα της ζωής μας και περιορίζει την ελευθερία μας!
Η κακή ψυχολογία ξεκινάει σχεδόν από το πρωί που ξυπνάμε. Περιοριστικές σκέψεις του τύπου «τι θα μου συμβεί άραγε σήμερα;», «θα μπορέσω να ανταποκριθώ στις ανάγκες της ημέρας;», «τι θα πάει στραβά» μας προετοιμάζουν για τα χειρότερα και το σημαντικότερο…. Δημιουργούμε παράδοση στο να νιώθουμε δυστυχισμένοι.
Καλό θα είναι όταν υποφέρουμε από στρες να μην ρωτάμε τον εαυτό μας γιατί συμβαίνουν τα χειρότερα σ’ εμάς – γιατί μπορεί να μην είναι έτσι τα πράγματα - αλλά πώς μπορούμε να τα ξεπεράσουμε…
Σκέψεις του τύπου «πόσα ωραία πράγματα μπορώ να κάνω σήμερα;», «πόση διασκέδαση μπορώ να βιώσω από τα μικρά καθημερινά πράγματα της ημέρας» και «πόση ελευθερία μπορώ να βρω;» μας κινητοποιούν αμέσως για θετικά συναισθήματα και συμπεριφορές.
Όταν λοιπόν κάνουμε θετικές ερωτήσεις, αμέσως δημιουργούμε και θετικές εικόνες στο μυαλό μας, με αποτέλεσμα να εξασφαλίζουμε και θετικά συναισθήματα και να κινητοποιούμαστε απ’ αυτά.
Οπότε, για να αλλάξουμε μία αρνητική, αγχώδη κατάσταση καλό θα ήταν να δημιουργούμε τις σωστές και θετικές σκέψεις και αφού δοκιμάσουμε την αποτελεσματικότητα τους να τις υιοθετήσουμε. Επίσης καλό θα είναι να συμβουλευτούμε έναν ειδικό, αν διαπιστώσουμε ότι δεν μπορούμε να διαχειριστούμε την κατάσταση μόνοι μας.
Τι λέτε; Δεν μας αξίζει ένα καλύτερο μέλλον, χωρίς υπερβολικό στρες;
Έφη Κεραμιδά, Ψυχολόγος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου