Τα τελευταία χρόνια, παρατηρώντας κανείς τη στάση και τη συμπεριφορά πολλών ανθρώπων, κυρίως κάποιων που ασχολούνται με τα ''κοινά'', δεν μπορεί παρά να νοιώσει πολλά δυσάρεστα συναισθήματα.
Δεν μπορεί παρά να απογοητευτεί όταν σκεφτεί το μέτρο της έπαρσης, της αλαζονείας και της ματαιοδοξίας κάποιων ανθρώπων. Πάνω από όλα, πώς θα επιδείξουν και θα προβάλλουν τον εαυτό τους. Πάνω απ’ όλα οι εντυπώσεις, το ‘’θεαθήναι’’ και το ‘’εγώ’’. Λες και η γη περιστρέφεται γύρω τους.
Βασιλεύει ο παραλογισμός και η υποκρισία. Ακούς μεγάλα λόγια, βαριές κουβέντες, κριτική επί παντός επιστητού, τα ασήμαντα να ‘’βαφτίζονται’’ σημαντικά, τα σπουδαία να μετατρέπονται σε μικρά. Και το χειρότερο απ’ όλα: στην αγωνιώδη μάχη των ''εντυπώσεων'', ο χλευασμός, η προσβολή, ο μηδενισμός και η απαξίωση των άλλων (που φυσικά δεν είναι παρόντες), βρίσκονται στην ημερήσια διάταξη.
Γνωστή και φθηνή η τακτική. Αλλά δυστυχώς ''πιάνει'' τις περισσότερες φορές. Βλέπεις, φαίνονται αυτοί που κάνουν τον θόρυβο και που επιδεικνύονται παντού. Φαίνονται αυτοί που εκτοξεύουν ασύστολες κατηγορίες εναντίον άλλων, που ενώ προσπαθούν, κουράζονται, ξοδεύουν χρόνο και χρήματα, δεν τυγχάνουν της ανάλογης αναγνώρισης. Ίσως επειδή δεν μιλάνε πολύ. Ίσως επειδή δεν είναι θορυβώδεις. Ίσως να μην ξέρουν καλά το επικοινωνιακό παιχνίδι. Ίσως να το ξέρουν, αλλά να μην τους αρέσει.
Ας αφήσουμε λοιπόν τις ''φανφάρες'' και ‘’τα ψεύτικα τα λόγια τα μεγάλα’’, ας σταματήσουμε να επιδεικνυόμαστε και ας προσφέρουμε πραγματικά έργο για τον τόπο μας και αγάπη για τους ανθρώπους του, χωρίς να προσμένουμε κανένα προσωπικό όφελος και προ πάντων, χωρίς να χλευάζουμε και να μηδενίζουμε άλλους.
Γιατί…''Oι πιο ασήμαντοι άνθρωποι είναι αυτοί που έχουν τη μεγαλύτερη κλίση να επιδεικνύουν τον εαυτό τους και να χλευάζουν τους άλλους. Η μόνη ελπίδα που έχουν, για να εξυψωθούν οι ίδιοι, είναι να μειώσουν τους διπλανούς τους'' .
Δεν μπορεί παρά να απογοητευτεί όταν σκεφτεί το μέτρο της έπαρσης, της αλαζονείας και της ματαιοδοξίας κάποιων ανθρώπων. Πάνω από όλα, πώς θα επιδείξουν και θα προβάλλουν τον εαυτό τους. Πάνω απ’ όλα οι εντυπώσεις, το ‘’θεαθήναι’’ και το ‘’εγώ’’. Λες και η γη περιστρέφεται γύρω τους.
Βασιλεύει ο παραλογισμός και η υποκρισία. Ακούς μεγάλα λόγια, βαριές κουβέντες, κριτική επί παντός επιστητού, τα ασήμαντα να ‘’βαφτίζονται’’ σημαντικά, τα σπουδαία να μετατρέπονται σε μικρά. Και το χειρότερο απ’ όλα: στην αγωνιώδη μάχη των ''εντυπώσεων'', ο χλευασμός, η προσβολή, ο μηδενισμός και η απαξίωση των άλλων (που φυσικά δεν είναι παρόντες), βρίσκονται στην ημερήσια διάταξη.
Γνωστή και φθηνή η τακτική. Αλλά δυστυχώς ''πιάνει'' τις περισσότερες φορές. Βλέπεις, φαίνονται αυτοί που κάνουν τον θόρυβο και που επιδεικνύονται παντού. Φαίνονται αυτοί που εκτοξεύουν ασύστολες κατηγορίες εναντίον άλλων, που ενώ προσπαθούν, κουράζονται, ξοδεύουν χρόνο και χρήματα, δεν τυγχάνουν της ανάλογης αναγνώρισης. Ίσως επειδή δεν μιλάνε πολύ. Ίσως επειδή δεν είναι θορυβώδεις. Ίσως να μην ξέρουν καλά το επικοινωνιακό παιχνίδι. Ίσως να το ξέρουν, αλλά να μην τους αρέσει.
Ας αφήσουμε λοιπόν τις ''φανφάρες'' και ‘’τα ψεύτικα τα λόγια τα μεγάλα’’, ας σταματήσουμε να επιδεικνυόμαστε και ας προσφέρουμε πραγματικά έργο για τον τόπο μας και αγάπη για τους ανθρώπους του, χωρίς να προσμένουμε κανένα προσωπικό όφελος και προ πάντων, χωρίς να χλευάζουμε και να μηδενίζουμε άλλους.
Γιατί…''Oι πιο ασήμαντοι άνθρωποι είναι αυτοί που έχουν τη μεγαλύτερη κλίση να επιδεικνύουν τον εαυτό τους και να χλευάζουν τους άλλους. Η μόνη ελπίδα που έχουν, για να εξυψωθούν οι ίδιοι, είναι να μειώσουν τους διπλανούς τους'' .
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου