"Σχέσεις και κρίση"

Γράφει η Αννίτα Τερζίδου
Ποτέ άλλοτε ο θεσμός του δεσμού, της αγάπης, της αφοσίωσης δεν βρέθηκε σε τόσο δύσκολη κατάσταση. Ακόμα και σε περιόδους πολέμων οι σχέσεις μεταξύ των ανθρώπων ακόμη και οι σεξουαλικές διήγαγαν δρόμο μέσα από την αγάπη και την ένωση...Σήμερα η κρίση -πλαστή κατ’ εμέ - έρχεται να διαλύσει ο,τι πιο πολύτιμο έχει ο άνθρωπος για να λέγεται έτσι..την αγάπη.. Σαν μια παραπάνω διάσταση, η αγάπη αποτελεί μια έννοια που δεν μπορούμε να δούμε να αγγίξουμε ή να γευτούμε..είναι μια έννοια παγκόσμια, υπερδύναμη, ακατανίκητη κι όμως τόσο παρεξηγημένη και τόσο ελλειπτική στην εποχή μας... Η καινούργια ασθένεια της εποχής...λοιμώδης και ανεξέλεγκτη η έλλειψη αγάπης.. Αυτή γεννά διαταραχές στους ανθρώπους, τους κάνει ανήσυχους και πολλές φορές ανικανοποίητους. Ραγισμένες ψυχές που προσπαθούν να πληρώσουν το κενό τους ψάχνοντας την σε διάφορους ανθρώπους. Πολλές φορές σε αλήτες..ανήθικους και κενούς...Σχέσεις δίχως μέλλον πρόσκαιρες... μόνο σαρκικές...μόνο υφαρπαγής...Το συναίσθημα διαλύθηκε..και διαλύθηκε γιατί η κρίση των θεσμών είναι δυνατότερη απ' αυτή της οικονομίας... 

Κι όμως όλα τα χάλασε το χρήμα. Αυτό για το οποίο γίνονταν πόλεμοι και ακόμα γίνονται..αυτό που ξέφυγε από τον ρόλο του ως κινητηρίου δύναμης...

H φιλία δεν υπάρχει πια..όλοι ικανοποιούνται με απλούς γνωστούς...και εξόδους που δεν έχουν νόημα...όλοι θέλουν να πουν και δεν μιλάνε..όλοι γράφουνε κάτι αλλά δεν το εννοούνε..Δεν αγαπούν ούτε αγαπιούνται..Δεν στηρίζουν ούτε στηρίζονται, δεν ενδιαφέρονται ούτε και ενδιαφέρουν...πνίγουν στα ποτά τις στενοχώριες και τα κόμπλεξ τους...και ξανά απ' την αρχή..

Μας αξίζει αυτό το έρεβος? ......Διατηρούμε μια πολιτεία φαύλη...χωρίς αγάπη.......παράνομη και καταδικασμένη....