Παιδί και μουσική

 Σύμφωνα με την πιο πρόσφατη έρευνα που πραγματοποιήθηκε από το Ιατρικό Πανεπιστήμιο της Florida, πρόωρα βρέφη που άκουγαν κατά τακτά διαστήματα μουσική ανεξαρτήτως είδους, ανέπτυξαν σημαντικά υψηλότερες διανοητικές και σωματικές ικανότητες από αυτά που μεγάλωσαν κατά τον ίδιο τρόπο αλλά χωρίς να ακούν τη μουσική.

Η αξία της μουσικής εκπαίδευσης είναι κάτι που έχει αμφισβητηθεί όχι μόνο από γονείς αλλά και από εκπαιδευτικούς, πιο πολύ από οποιαδήποτε άλλο είδος μόρφωσης. Ζώντας σε μια κοινωνία που η βασική απαίτηση και αναγκαιότητα κατά παγκόσμια βάση, είναι η ικανότητα να βγάζουμε χρήματα οι εκάστοτε υπεύθυνοι για την εκπαίδευση των παιδιών μας αλλά και οι ίδιοι οι γονείς πολλές φορές ωθούνται στο να παίρνουν τις ανάλογες αποφάσεις.

Ο Πλάτωνας έλεγε:
«Η εκπαίδευση στη μουσική είναι ανάγκη επιτακτική γιατί περισσότερο από οτιδήποτε στον κόσμο ο ρυθμός και η αρμονία επηρεάζουν το ενδότερο κομμάτι του εαυτού μας, και ο καθένας από εμάς θα πρέπει να ξέρει πως να το χαλιναγωγήσει.»

Πως λοιπόν διαβρώθηκε τόσο πολύ αυτή η θεωρία με το πέρασμα των καιρών;

Η ιδέα της μουσικής εκπαίδευσης από μόνη της είναι καλή. Λίγοι θα έλεγαν ότι δεν θα ήθελαν τα παιδιά τους να ξέρουν κάτι από μουσική. Μα στην ουσία σαν προτεραιότητα, η μουσική εκπαίδευση δεν είναι στη κορυφή των προτιμήσεων όταν οι γονείς βάλλονται από τα πρέπει της σύγχρονης κοινωνίας.

Γιατί η μουσική θα πρέπει να έχει την ίδια θέση στην σχολική εκπαίδευση όπως τα Ελληνικά, τα Μαθηματικά και οι υπόλοιπες επιστήμες και ακόμα πιο πολύ θα πρέπει να κατέχει βασική θέση στην πρώιμη εκπαίδευση των παιδιών, να αρχίζει δηλαδή από την προπαιδεία;

Κατ' αρχήν θα πρέπει να εκπαιδευτούν οι γονείς, ώστε να πιστέψουν και οι ίδιοι για την αξία και την προτεραιότητα αυτής της βασικής τέχνης

Μέσα από έρευνες που έχουν πραγματοποιηθεί, αποδεικνύεται ότι τα παιδιά που μαθαίνουν από πολύ μικρά μουσική, μαθαίνουν ευκολότερα στο σχολείο. Γίνονται καλύτεροι ακροατές και συγκεντρώνονται πιο εύκολα. Σε μελέτη που έγινε πάνω σε ένα ποσοστό μαθητών Γυμνασίου στη Καλιφόρνια αποδείχτηκε ότι οι μαθητές που είχαν παιδεία στη μουσική ήταν πιο σωστοί στην οργάνωση της σκέψης τους και στη νοητική τους ευελιξία.

Τα παιδιά που μαθαίνουν από νωρίς κάποιο μουσικό όργανο αναπτύσσουν γρηγορότερα της φυσικές, πνευματικές, συναισθηματικές και κοινωνικές τους δεξιότητες.

«Η γνώση μουσικού οργάνου αυξάνει την συνεργατικότητα, την αυτοσυγκέντρωση, το μνημονικό, την ικανότητα στην ομιλία, την όραση και την ακοή. To τελικό μας συμπέρασμα είναι ότι η μουσική εκπαίδευση αναπτύσσει τις ικανότητες του εγκεφάλου και ολόκληρου του νευρομυικού μας συστήματος.» (University of Medicine, San Francisco, Dr Frank.R.Wilson).
Τα μουσικά παιχνίδια που γίνονται κατά την εκμάθηση της μουσικής προπαιδείας, στάθηκαν η βάση στο σχέδιο ILM: (Interdependent Learning Model), ένα μοντέλο διδασκαλίας για παιδιά που δεν μπορούν να κατανοήσουν βασικές έννοιες και ιδέες: Μέσα από μουσικά παιχνίδια και παραδείγματα αυτές οι έννοιες τους γίνονται απόλυτα αντιληπτές.

Στο επίπεδο της μόρφωσης των παιδιών, η μουσική τα παρακινεί να μάθουν με μεγαλύτερη ευκολία και πιο ενδιαφέρον, αναπτύσσει συμπεριφορές οι οποίες οδηγούν σε υψηλότερες διανοητικές ικανότητες, τα παιδιά που παίρνουν μέρος από νωρίς σε ένα μουσικό σύνολο αναπτύσσουν υψηλότερες ικανότητες αντίληψης και αυξάνουσα επιδεξιότητα στο να αναλύουν και να αξιολογούν σωστά τις προσλαμβάνουσες πληροφορίες.

Μαθαίνουν την ομαδική δουλειά, κινούνται ευέλικτα και με την αποφασιστικότητα που χρειάζεται η επιτυχία του συνόλου και του ατόμου με αποτέλεσμα να ευνοούνται αργότερα στους ίδιους τομείς που απαιτεί η σύγχρονη προσφορά εργασίας και όλα αυτά απολαμβάνοντας την υγιή και θετική συμμετοχή σε ένα σύνολο με φίλους.

Πέρα από τα παραπάνω η μουσική αναπτύσσει την δημιουργικότητα και την φαντασία μας, μας βοηθάει να εκφραζόμαστε καλύτερα και πλουτίζει τη ζωή μας.

H νεότερη ψυχολογία, ερεύνησε διεξοδικά την επίδραση του τραγουδιού και γενικότερα της μουσικής στην ανάπτυξη του παιδιού και γενικότερα στην βαθύτερη σχέση με την ανθρώπινη ψυχή. Το κύριο συμπέρασμα είναι ότι αποτελούν μια βαθιά ψυχολογική ανάγκη της ανθρώπινης φυλής. Γι' αυτό και η μουσική είναι έμφυτη σχεδόν σε κάθε άνθρωπο. Η μουσική στο παιδί είναι μια ενέργεια, μια δράση, ένα όπλο, μια έκφραση.

Οι αισθητικές υποδοχές που το παιδί, όπως και κάθε άτομο, διαθέτει σαν ένα δώρο από τη φύση, ενεργοποιούνται με τη μουσική από τη νηπιακή ηλικία, λειτουργούν ως αντίβαρο στις γνωστικές επιθέσεις που τα παιδιά περισσότερο από κάθε άλλη ηλικία βάλλονται τώρα, και συμβάλλουν στην ολόπλευρη και ισόρροπη ανάπτυξη της προσωπικότητας τους.