Νοσταλγικές μνήμες από τις ''παλιοπαρέες'' στα Τρίκαλα

Πολλές φορές αναρωτιόμαστε αν το ανθρώπινο είδος δεν είναι τίποτε άλλο παρά 
μια στιγμή μέσα στην αιωνιότητα της ζωής.

Κι ο καιρός περνάει κι ο χρόνος πάντα αμείλικτος κι αδυσώπητος.

Οι παλιές παρέες σιγά - σιγά διαλύονται και χάνονται. Η νιότη δίνει τη θέση της στο γήρας. Μένουν όμως, σε κάποιο συρτάρι, οι παλιές ασπρόμαυρες φωτογραφίες να θυμίζουν νοσταλγικά την έγχρωμη ζωή του χθες.

Κι έτσι το μόνο πράγμα που απομένει να κατανοήσουμε και που μας το επιβεβαιώνουν και οι στίχοι των τραγουδιών είναι:

«Αλλοτινές μου εποχές - αλλοτινοί μου χρόνοι»

«Φεύγουν τα καλύτερά μας χρόνια - 
ώρα με την ώρα βιαστικά»

«Πως περνούν τα χρόνια, όνειρα γλυκά - 
σαν τα χελιδόνια φεύγουν μακριά»

«Πάει ο καιρός πάει ο καιρός -  
που ήταν ο κόσμος δροσερός»