Πρόκειται για ένα έθιμο που έφεραν οι πρόσφυγες από την Ανατολική Ρωμυλία και αναβιώνει από τότε στα χωριά που εγκαταστάθηκαν (αν και στο χωριό μας τα τελευταία χρόνια το έθιμο είχε ατονήσει).
Το έθιμο έχει διπλό συμβολισμό: τον εξαγνισμό από την «κραιπάλη» του ελεύθερου βίου, μια και οι γαμπροί βρέχονται την επομένη του αγιασμού των υδάτων και την αντοχή στα οικογενειακά βάρη. Τα «θύματα» είναι γαμπροί που έχουν παντρευτεί τη χρονιά που έφυγε αλλά και γαμπροί που παντρεύτηκαν προηγούμενες χρονιές.
Είναι χαρακτηριστικό ότι στη Μεσημβρία της Μαύρης Θάλασσας έριχναν τους γαμπρούς στη θάλασσα για να σκληραγωγηθούν, ωστόσο στη σύγχρονη εκδοχή του εθίμου, τους βάζουν απλώς κάτω από μια βρύση η τους ρίχνουν πολλούς κουβάδες κρύο νερό.
Για φέτος είχαν την ‘’τιμητική‘’ τους οι :
 |
| Λεωνίδας Κούτσιας του Δημητρίου |
 |
| Αργύρης Γκούμας του Γεωργίου |
 |
| Χρήστος Μπουρίτας του Γεωργίου |
 |
| Αντώνης Αρβανιτίδης του Γεωργίου |
 |
| Νίκος Χωριάτης του Γεωργίου (ξάδερφος του Αντώνη Αρβανιτίδη, κάτοικος Θεσσαλονίκης που βρέθηκε σήμερα στο χωριό). |
|
| Γιώργος Κούτσιας του Ηλία |
 |
| Θοδωρής Γαλατσίδας του Δημητρίου |
 |
| Γιώργος Τσάπογλου του Παναγιώτη (σύζ. Μαρίας Ι. Παπαμιχαήλ) |
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου