Τετάρτη 1 Απριλίου 2015

Αναδημοσίευση / O γαϊδαράκος… λίγο παλιά, αλλά πολύ διδακτική ιστορία

Μια φορά και έναν καιρό πατέρας και γιός ήθελαν να κινήσουν για την πόλη να ψωνίσουν τα απαραίτητα.
Πήραν λοιπόν μαζί τους και τον γάιδαρό τους για να τους βοηθήσει στο κουβάλημα και κίνησαν για την πόλη...
Πάνω στον γάιδαρο καθόταν ο μικρός, ενώ ο πατέρας προπορευόταν πεζός κρατώντας το χαλινό του ζώου.
Εκεί που περπατούσαν λοιπόν, συνάντησαν έναν διαβάτη ο οποίος σχολίασε: <<κοίτα το παλιόπαιδο που κάθεται πάνω στο γαϊδουράκι και αφήνει το γέρο πατέρα του να περπατάει και να κουράζεται>>.
Ο πατέρας που πάντα έδινε μεγάλη σημασία στο <<τι θα πει

ο κόσμος>>, έδωσε αμέσως εντολή στο γιό του να ξεπεζέψει για να ανέβει αυτός...
Έτσι δεν θα ξανά εκτεθούμε στον κόσμο είπε..
Δρόμο παίρνουν δρόμο αφήνουν και παρακάτω συναντούν έναν άλλο διαβάτη που βλέποντάς τους, ξίνισε τα μούτρα του...
Και σχολίασε <<καλά δεν ντρέπεται ο άσπλαχνος πατέρας που αφήνει το γιό του να περπατά και να κουράζεται ενώ αυτός στρογγυλοκάθεται πάνω στο γαϊδουράκι >>
Κρύος ιδρώτας έλουσε τον δυστυχή πατέρα για το δηκτικό σχόλιο, έτσι αμέσως ανέβασε και τον γιό του στο υποζύγιο <<έτσι δεν θα ξανά εκτεθούμε στον κόσμο είπε>>....
Δρόμο παίρνουν δρόμο αφήνουν, καβαλημένοι και οι δύο πάνω στο γαϊδουράκι και λίγα χιλιόμετρα πριν την πόλη.
Συναντούν έναν άλλο διαβάτη, που βλέποντάς τους σχολίασε: <<καλά δεν ντρέπονται οι αναίσθητοι που έχουν στρογγυλοκαθίσει και οι δύο πάνω στο κακόμοιρο το γαϊδουράκι>>.
Μια και δύο ο πατέρας λέει στο γιό του <<αυτό είναι άνω ποταμών, δεν πρέπει σε καμιά περίπτωση τώρα που θα πάμε στη Πόλη να εκτεθούμε, πρέπει να ξεκουράσουμε το γαϊδουράκι>>.
Φτιάχνουν λοιπόν ένα αυτοσχέδιο φορείο, έβαλαν το γαϊδουράκι απάνω και κίνησαν καμαρωτοί για την πόλη.
Με το που φτάνουν στην αγορά επεκράτησε μεγάλη αναστάτωση αφού όλοι σκασμένοι στα γέλια σχολίασαν: <<κοίτα τους ηλίθιους έχουν ένα μια χαρά γαϊδούρι και αντί να τους κουβαλάει, το κουβαλάνε αυτοί>>.
Και όλα αυτά προς μεγάλη απογοήτευση του αξιοπρεπούς πατέρα που τελικά είδε το χειρότερο εφιάλτη του να γίνεται πραγματικότητα. Το ηθικό δίδαγμα της ιστορίας;
1) Ποτέ μα ποτέ δεν μπορείς να έχεις τους πάντες ικανοποιημένους...
2) Αν άγεσαι και φέρεσαι από την γνώμη των άλλων τότε ποτέ δεν θα μπορέσεις να κάνεις αυτό που εσύ πραγματικά θέλεις και χρειάζεσαι...

Δεν υπάρχουν σχόλια: