Στην καρδιά μας...πρωταθλητές...

Ήταν ωραίο το ταξίδι... 

Ήταν ένα πολύ ωραίο ταξίδι που μπορεί να σταμάτησε εδώ, αλλά ανεξάρτητα από το αποκλεισμό, η όλη παρουσία της Εθνικής μας - εκεί που παραδοσιακά μεγαθήρια του αθλήματος δεν τα κατάφεραν - συνιστά τεράστια επιτυχία για το ελληνικό ποδόσφαιρο.
Εξαιρετική η εικόνα της Εθνικής μας ομάδας σ' αυτό το κομβικό σημείο της Ιστορίας της. Σε καμία περίπτωση δεν αξίζει να σκεπτόμαστε μίζερα και να στεκόμαστε επικριτικά απέναντι της.
Εμείς οι παλαιότεροι βλέπαμε τα Μουντιάλ και τα Euro να περνούν και είχαμε γίνει λίγο πολύ … πολίτες του κόσμου. Οπαδοί της Αγγλίας, της Γερμανίας, της Ιταλίας, της Βραζιλίας, της Αργεντινής…

Εθνική Ελλάδας 1970

Καλό είναι να θυμηθούμε ότι σε Μουντιάλ δεν πήγε καν μια πολύ μεγάλη γενιά του Ελληνικού ποδοσφαίρου με Δομάζο, Σιδέρη, Παπαϊωάννου, Κούδα, Δεληκάρη και τους άλλους γίγαντες της δεκαετίας του ’70...
Μια άλλη γενιά που συγκροτούσαν παικταράδες, όπως ο Σαραβάκος, ο Μανωλάς, ο Νιόπλιας, ο Μαχλάς, ο Μητρόπουλος, ο Αποστολάκης, στο Μουντιάλ του '94 ταπεινωνόταν με τρεις 
ήττες, δέκα γκολ, σκυμμένα κεφάλια και χλεύη…
Η μεγάλη κατάκτηση αυτής της ΕΘΝΙΚΗΣ (από το 2004 και μετά) είναι αυτό που νιώσαμε στον αγώνα με την Κόστα Ρίκα. Την απογοήτευση επειδή η Ελλάδα δεν προκρίθηκε στους «8»!
Στους οκτώ του Παγκοσμίου Κυπέλλου, έτσι;
Όπως και να έχει, η εθνική επιστρέφει στην πατρίδα με θετικό απολογισμό, έχοντας πετύχει τους στόχους της και αφήνοντας υποσχέσεις για ωραιότερα ταξίδια στο μέλλον.

Δεν μένει παρά να συγχαρούμε 
αυτά τα παιδιά και τον προπονητή....

''Στην καρδιά μας...πρωταθλητές...''