''Aν αυτό είναι πολιτισμός....''

Ακούμε και βλέπουμε στα δελτία ειδήσεων, διαβάζουμε στις εφημερίδες και στα blogs: 

''Η Σομαλία λιμοκτονεί''.

Παιδιά πεθαίνουν από πείνα και αφυδάτωση.

Εκατομμύρια άνθρωποι σε Σομαλία και Σουδάν μετακινούνται εξαιτίας του λιμού.

Στην Κένυα οι γυναίκες…δένουν(!!!) τις κοιλιές τους με χοντρά σχοινιά, γιατί θεωρούν πως έτσι δεν καταλαβαίνουν την πείνα τους, ενώ πολλές απ αυτές χάνουν τη ζωή τους όταν λύνονται απ τα σχοινιά.

Πως να μη νιώθεις ντροπή σαν πολίτης του «πολιτισμένου» κόσμου. Να δένουν τις κοιλιές τους συνάνθρωποι μας για να μην καταλαβαίνουν την πείνα, και εν τέλει να πεθαίνουν απ το «ξεγέλασμα» που κάνουν στην πείνα, αλλά όχι στο θάνατο.

Πριν πολλά χρόνια γράφτηκε από συγγραφέα εβραϊκής καταγωγής το βιβλίο με τίτλο «αν αυτό είναι ο άνθρωπος».  Σ αυτό περιγράφει τις εμπειρίες του απ όσα είδε να διαδραματίζονται στο Άουσβιτς σε βάρος των ομοεθνών του.

Δυστυχώς το βιβλίο μπορεί να ξαναγραφτεί με τον ίδιο ακριβώς τίτλο, απλά από άλλη οπτική και με άλλους πρωταγωνιστές.
Τελικά θα μπορούσε και να παραφραστεί o τίτλος : «αν αυτό είναι πολιτισμός». 
Όλα τριγύρω αλλάζουνε κι όλα τα ίδια μένουν που θα λεγε κι ο «ποιητής» Νίκος Παπάζογλου. 

Το μόνο που παραμένει είναι Η ΝΤΡΟΠΗ.