Σάββατο 19 Μαρτίου 2011

Ομιλία της κ. Μ. Καραστογιαννίδου στο Δημοτικό Συμβούλιο Αλεξάνδρειας για την κατάργηση του Γυμνασίου Τρικάλων και την συνένωσή του με το Γυμνάσιο της Κορυφής

Βρίσκομαι απόψε εδώ με την ιδιότητα της αναπληρώτριας διευθύντριας του Γυμνασίου Τρικάλων και ενώ από τη μια χαίρομαι που εκπροσωπώ το σχολείο μου, από την άλλη είμαι ιδιαίτερα λυπημένη ύστερα από την πρόταση του Υπουργείου για την ενδεχόμενη συγχώνευσή του με το Γυμνάσιο Κορυφής.
Είμαι επίσης κάτοικος της κοινότητας Τρικάλων και υπηρετώ στο Γυμνάσιο από το 1996. Ως εκ τούτου πιστεύω ότι γνωρίζω πολύ καλά όλα όσα αφορούν το σχολείο μας.
Το Γυμνάσιο Τρικάλων ιδρύθηκε το καλοκαίρι του 1984 με έναν αρκετά μεγάλο αριθμό παιδιών που δεν προέρχονταν μόνο από τα Τρίκαλα αλλά και από τον Πλάτανο και το Κλειδί. Μέχρι το καλοκαίρι του 1991 το Γυμνάσιο λειτουργούσε σε πρωϊνή και απογευματινή βάρδια εναλλάξ με το Δημοτικό Σχολείο Τρικάλων. Από το 1991 έως το 2002 το Γυμνάσιο λειτουργούσε στο ισόγειο του Κοινοτικού Καταστήματος Τρικάλων με παιδιά των Τρικάλων μόνο. Μετά από πολλές  προσπάθειες και αγώνες των κατοίκων του χωριού και της πολιτικής ηγεσίας του τόπου κτίστηκε στο χωριό μας το 2002 ένα υπερσύγχρονο κτίριο που αποτελεί το καμάρι του χωριού μας.   
Το Γυμνάσιο Τρικάλων είναι ένα όμορφο και σύγχρονο κτίριο που πολλοί εκπαιδευτικοί θα ήθελαν να διδάσκουν σ΄ αυτό. Διαθέτει 6 αίθουσες διδασκαλίας και τρία εργαστήρια, Φυσικής-Χημείας, Πληροφορικής και Τεχνολογίας.  Διαθέτει ένα σύνολο ηλεκτρονικών υπολογιστών τελευταίας τεχνολογίας που αποκτήθηκαν με πρωτοβουλία της σχολικής επιτροπής και των διευθυντών του σχολείου μας. Διαθέτει επίσης μία πολύ αξιόλογη και ενημερωμένη βιβλιοθήκη που εξυπηρετεί όχι μόνο τις ανάγκες του μαθητικού δυναμικού του σχολείου μας,  αλλά και των συγχωριανών μας. Και φυσικά διαθέτει όλους τους απαραίτητους για την λειτουργία ενός σχολείου χώρους. Αξιοζήλευτος επίσης είναι ο αύλειος χώρος του Γυμνασίου που διαμορφώθηκε με πολύ αγάπη και μεράκι. Οι αθλητικές εγκαταστάσεις του χωριού που γειτνιάζουν με το σχολείο μας ολοκληρώνουν την εικόνα ενός σύγχρονου διδακτιρίου. Θα ήθελα να σταθώ επίσης στο εκπαιδευτικό και παιδαγωγικό έργο που παράγεται σ’αυτό. Επειδή διδάσκω στο σχολείο από το 1996 μέχρι σήμερα είμαι σε θέση να βεβαιώσω ότι εκτός από το γνωστικό αντικείμενο που αποτελεί και τον κύριο στόχο του σχολείου, προσπαθούμε να προσφέρουμε στα παιδιά μας μια ολοκληρωμένη παιδεία και καλλιέργεια. Συμμετέχουμε σε προγράμματα και δραστηριότητες και οργανώνουμε εκδηλώσεις που συμβάλλουν στην πολιτισμική ανάπτυξη τόσο των παιδιών όσο και της κοινωνίας. Και φυσικά γνωρίζουμε όλοι πολύ καλά πόσο σημαντικό ρόλο παίζουν όλα αυτά σε μια αγροτική κοινωνία όπου τα παιδιά δεν έχουν τη δυνατότητα να αναπτύξουν εξωδιδακτικές και κοινωνικές δραστηριότητες. Αισθανόμαστε μια οικογένεια με πολύ σφιχτούς δεσμούς και δεν είναι υπερβολή να πω ότι τα παιδιά έρχονται στο σχολείο με μεράκι και προθυμία. Ελάχιστες περιπτώσεις παραβατικής συμπεριφοράς έχουν καταγραφεί στο διάστημα της λειτουργίας του σχολείου. Όλα τα παραπάνω έχουν γίνει θεσμός στο σχολείο μας και παρά το γεγονός ότι οι εκπαιδευτικοί αλλάζουν, το σχολείο συνεχίζει να λειτουργεί στο ίδιο πνεύμα.
Σήμερα το σχολείο μας έχει μαθητικό δυναμικό 53 παιδιά που προέρχονται κυρίως από την κοινότητα Τρικάλων (42), 9 από τον Πλάτανο και 2 από το Κλειδί. Θεωρώ ότι οι μαθητές των κοινοτήτων Κλειδίου και Πλατάνου ουσιαστικά ανήκουν στη δικαιοδοσία του σχολείου μας. Γνωρίζετε πολύ καλύτερα από εμένα ίσως ότι το Κλειδί απέχει από τα Τρίκαλα 6,5 χιλιόμετρα περίπου, ο Πλάτανος 3,5 και η Πρασινάδα 6,5 επίσης. Παρ΄όλα αυτά τα παιδιά περνούν από τα Τρίκαλα και συνεχίζουν διανύοντας μία επιπλέον απόσταση 6 χιλιομέτρων. Αυτό θεωρώ ότι είναι απαράδεκτο και λειτουργεί εις βάρος των παιδιών. Αν λοιπόν οι μαθητές του Πλατάνου και του Κλειδίου έρθουν στα Τρίκαλα το Γυμνάσιο το επόμενο σχολικό έτος μπορεί να λειτουργήσει με 80-100 μαθητές. Είναι μια προοπτική πραγματική και που νομίζω ότι πρέπει να ληφθεί σοβαρά υπόψη των υπευθύνων. Είναι πραγματικά λυπηρό να κλείνει ένα σχολείο. Είναι επίσης άδικο για τον τόπο και ιδιαίτερα για τους νέους. Άλλωστε πολύ σωστά παρατήρησε ο κ. Δημητριάδης ο προϊστάμενος του 1ου Γραφείου Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης ότι όταν κλείνει ένα σχολείο σε ένα χωριό είναι σαν να κλείνει ένα πανεπιστήμιο σε μία πόλη.
Ως εκπαιδευτικός που νοιάζεται κυρίως για την καλλιέργεια και τη μόρφωση των παιδιών του τόπου μας και αγωνιά για το μέλλον τους πιστεύω ότι η συγχώνευση του Γυμνασίου Τρικάλων είναι άδικη και άκαιρη. Πιστεύω ότι σ΄αυτούς τους δύσκολους καιρούς που ζούμε, σε μια επαρχιακή περιοχή όπως είναι η δική μας, που οι άνθρωποι στερούνται τα πάντα για να προσφέρουν γνώση στα παιδιά τους, η κατάργηση ενός σχολείου εγκυμονεί πολλούς κινδύνους.
Είμαι βέβαιη ότι μια ανακατανομή του μαθητικού δυναμικού είναι μια λύση.
Ως αναπληρώτρια Διευθύντρια του Γυμνασίου, θα ήθελα να εκφράσω την πικρία μου διότι η Δημοτική αρχή παρά το γεγονός ότι έκανε κάποιες επαφές με το Γυμνάσιο Κορυφής και το Λύκειο Πλατέος, αγνόησε εντελώς το Γυμνάσιο Τρικάλων.
Γι΄αυτό καλώ την ηγεσία του Δήμου να σκεφτεί με σύνεση και λογική και να στηρίζει με κάθε μέσο και τρόπο την ύπαρξη και λειτουργία του Γυμνασίου Τρικάλων. 

Δεν υπάρχουν σχόλια: