''Το κοριτσάκι με τα σπίρτα'': Χάρης & Πάνος Κατσιμίχα

Προσαρμοσμένο στο κλασικό αριστούργημα της παγκόσμιας λογοτεχνίας, του Δανού ποιητή και συγγραφέα Χανς Κρίστιαν Άντερσεν ''Το κοριτσάκι με τα σπίρτα''

.

Παραμονή Πρωτοχρονιάς.

Απόψε μες στο χιόνι

σπίρτα στο δρόμο εσύ πουλάς, 

και είσαι τόσο μόνη.

Χρόνια πολλά, χρόνια καλά, 

χρόνια ευτυχισμένα, 

κι, αν περισσεύει μια δραχμή, 

σεφτείτε με και μένα.

Μα ποιος να σταθεί να κοιτάξει, τα σπίρτα σου ποιος να σκεφτεί;

Νυχτώνει σε λίγο, νυχτώνει, διαβάτες περνούν βιαστικοί.

Ένα σπιρτάκι άναψε

μέσα στ’ άσπρα δάχτυλα της, 

πορτοκαλένιο άστραψε

το χιόνι ολόγυρα της.

Και ξάφνου, μπρος στα πόδια της, 

μια σόμπα ασημένια

είδε να καίει μια φωτιά

ζεστή μαλαματένια, 

και το ποτάμι το βαθύ

που ήταν παγωμένο, 

έλαμψε σαν παράθυρο

τη νύχτα φωτισμένο.

Και μες στο βυθό εκεί κάτω, νεράϊδες αρχίσαν χορό.

Μα σβήνει το σπίρτο και πέφτει σιωπή και σκοτάδι λευκό.

Ανάβει ολόκληρο κουτί, 

κι ακούστηκε κιθάρα, 

κι έσταζε φως του γεφυριού

η πέτρινη καμάρα.

Και ήρθε μέσα από το φως, 

όπως στα όνειρα της, 

η μάνα της με τα φιλιά

και τη ζεστή αγκαλιά της.

Μανούλα κι εσύ, μη μ’ αφήσεις μονάχη τη νύχτα αυτή.

Φοβάμαι κρυώνω εδώ πέρα. Αχ, πάρε με τώρα μαζί.

Παραμονή, Πρωτοχρονιά.

Τώρα ποιος τη θυμάται;

Αχ, δε τη σκέφτηκε κανείς, 

μοιάζει σαν να κοιμάται.

-----------------------------------------------------------------------------------------------------------

Χανς Κρίστιαν Ἄντερσεν - Το κοριτσάκι με τα σπίρτα

Μία κρύα Παραμονή Πρωτοχρονιάς, οι κάτοικοι μιας χιονισμένης πόλης - χαρούμενοι και ζεστά ντυμένοι, φορτωμένοι με ψώνια και δώρα - βάδιζαν βιαστικοί προς τα γιορτινά τους σπίτια, αγνοώντας μία μικρή ορφανή πλανόδια πωλήτρια. Με σβησμένη φωνή, ψιθύριζε αχνά πως δεν ζητιάνευε αλλά πως πουλούσε σπίρτα για να ζήσει. Τότε μια άμαξα πέρασε γρήγορα και η μικρή μόλις που πρόλαβε να τραβηχτεί στην άκρη του δρόμου. Το ένα της τσόκαρο τινάχτηκε μακριά - ένα αγόρι κουκουλωμένο ζεστά το πήρε και έφυγε τρέχοντας - ενώ τα σπίρτα έπεσαν από την

Α.Ο. ''ΜΕΓΑΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ'' Τρικάλων Ημαθίας: Σύντομη ανασκόπηση και λίγα λόγια για την προοπτική

Σε λίγο φεύγει το 2013 και αφήνει μια ''γλυκιά γεύση'' σε όσους αποτελούν τον Α.Ο. ''ΜΕΓΑΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ'' Τρικάλων. Δεν θα αναφερθούμε στα αγωνιστικά θέματα της ομάδας, για τα οποία είμαστε απόλυτα ικανοποιημένοι και για τα οποία ενημερώνουμε - πολύ τακτικά - τους φίλους μας από τη σελίδα μας στο facebook και από το blog μας. Ικανοποιημένοι και σε ότι αφορά το πολύ όμορφο ποδόσφαιρο που παίζει η ομάδα μας και σε ό,τι αφορά την βαθμολογική μας θέση, αν και πιστεύουμε ότι με λίγη τύχη και περισσότερη εμπειρία (δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι είμαστε μια ομάδα με μέσο όρο ηλικίας των ποδοσφαιριστών τα 21 χρόνια), θα μπορούσε να είναι καλύτερη.

Ακόμη μεγαλύτερη όμως είναι η ευχαρίστησή μας από το γεγονός ότι, με βάση αρχές, κανόνες και στόχους που έθεσε η Διοίκηση από την αρχή, η όλη δομή και λειτουργία της ομάδας είναι εξαιρετική.

Οι ποδοσφαιριστές υπεύθυνοι, με ήθος και φιλότιμο, ''δουλεύουν σκληρά'' στις προπονήσεις και ο προπονητής Γ. Ντάμτσιος βρίσκεται πολύ κοντά στο να υλοποιήσει τα όσα συμφώνησε το καλοκαίρι με τη Διοίκηση και για τα οποία έχουμε αναφερθεί πολλές φορές.

Εκείνο όμως που μας χαροποιεί περισσότερο από κάθε άλλο, είναι το γεγονός ότι οι φίλαθλοί μας επιστρέφουν στο γήπεδο, έχουν αγκαλιάσει με αγάπη την φετινή προσπάθεια και είναι βέβαιο ότι με τους φιλάθλους μας στο πλευρό μας, θα υλοποιηθεί το τριετές πλάνο που έθεσε η διοίκηση, όταν πέρυσι το καλοκαίρι του 2012 ανέλαβε κάτω από πολύ δύσκολες συνθήκες το βαρύ (για όσους γνωρίζουν) φορτίο λειτουργίας της ομάδας και το οποίο πλάνο προέβλεπε:

2012-13   Λειτουργία της ομάδας και συμμετοχή στο πρωτάθλημα, με κύριο στόχο την παραμονή στην Α1 κατηγορία, κάτι που τελικά επετεύχθη και μάλιστα σχετικά άνετα.

2013-14    Δημιουργία ανταγωνιστικής ομάδας που θα ''χαίρει άκρας υγείας'' και θα στηρίζεται αποκλειστικά σε τοπικούς (κυρίως νεαρούς) ποδοσφαιριστές. Βρισκόμαστε στα μισά του πρωταθλήματος και όλα δείχνουν ότι η ομάδα είναι σε εξαιρετικό δρόμο. Και αφού μέχρι το καλοκαίρι όλα λειτουργήσουν όπως μέχρι σήμερα και διορθωθούν και τα λίγα κακώς κείμενα...

για την νέα ποδοσφαιρική περίοδο 

2014-15   θα προχωρήσουμε με σύνθημα: ''Κοιτάμε ψηλότερα''.

Γι' αυτό θα πρέπει όλοι όσοι αποτελούμε αυτόν τον Σύλλογο να ανταποκρινόμαστε στις υποχρεώσεις μας, ώστε να προάγουμε το αθλητικό πνεύμα και να απολαμβάνουμε την ενασχόλησή μας με το ποδόσφαιρο και συγκεκριμένα με τον Σύλλογό μας. Άλλωστε το ερασιτεχνικό ποδόσφαιρο είναι διασκέδαση, είναι παιχνίδι και το να ανήκει κάποιος σε ένα Σύλλογο είναι χαρά και τιμή.

Συνεχίζουμε στο δρόμο που χαράξαμε χωρίς να παρεκκλίνουμε ούτε στιγμή και για τη συνέχεια θέλουμε τους φιλάθλους μας ακόμη πιο κοντά μας, αλλά και τους παλιούς Παράγοντες-Προέδρους δίπλα μας και - γιατί όχι - να στελεχώσουν το Διοικητικό Συμβούλιο. Μόνο έτσι και με συλλογική προσπάθεια πιστεύουμε ότι η όμορφη αθλητική μας οικογένεια θα γίνει ομορφότερη και ισχυρότερη και θα μπορέσει να υλοποιήσει υψηλότερους στόχους.

Καλή χρονιά

με υγεία, ειρήνη, πρόοδο και ευημερία

Για το Διοικητικό Συμβούλιο
Η Πρόεδρος
Παπανικολούδη-Σαλτουρίδου Ν. Εύα

Η ρομαντική ιστορία που κρύβουν τα Πρωτοχρονιάτικα κάλαντα

Έχετε προσέξει ότι τα κάλαντα της Πρωτοχρονιάς είναι λίγο ... ασυνάρτητα; Όσο και αν προσπαθήσετε δεν βγαίνει νόημα. 
Για να θυμηθούμε πως ένα ερωτευμένο παλικάρι με πολύ ρομαντική διάθεση έπλασε τα πρωτοχρονιάτικα κάλαντα:
Αρχιμηνιά κι Αρχιχρονιά

Ψηλή μου δεντρολιβανιά (*)

Κι αρχή καλός μας χρόνος

Εκκλησιά με τ' άγιος θόλος (*)

Άγιος Βασίλης έρχεται

Και δε μας καταδέχεται (*)

Από την Καισαρεία

Συ είσ' αρχόντισσα κυρία (*)

Βαστάει πένα και χαρτί

Ζαχαροκάντυο ζυμωτή (*)

Χαρτί-χαρτί και καλαμάρι

Δες και με το παλικάρι (*)

 ------------------------------------------------------------

Ας δούμε λοιπόν πώς εξηγείται η ασυναρτησία ...

Η ιστορία μας διαδραματίζεται στο Βυζάντιο.

Σε εκείνα τα χρόνια οι φτωχοί και χαμηλών στρωμάτων άνθρωποι δεν είχαν το δικαίωμα να μιλούν στους αριστοκράτες-τισες, παρά μόνο σε γιορτές, όπου μπορούσαν να τους απευθύνουν ευχές. (μήπως τώρα ?)

Κάποιος νεαρός λοιπόν, ταπεινής καταγωγής, ήταν ερωτευμένος με μια αρχοντοπούλα..

Επειδή δεν ήταν κοινωνικά αποδεκτό να την πλησιάσει, παρά μόνο σε περίοδο εορτών για να της απευθύνει ευχές, αποφάσισε ανάμεσα στα κάλαντα του Μεγάλου Βασιλείου, να εντάξει και ένα ερωτικό ποίημα, που είχε συνθέσει !

Αρχίζει λοιπόν και βάζει ενδιάμεσους στίχους (αυτούς με τα αστεράκια).

Με αυτόν τον τρόπο και τα κάλαντα θα έλεγε, ακολουθώντας τους κοινωνικούς κανόνες αλλά ταυτόχρονα θα παίνευε την καλή του ... !!!

Την αποκαλεί ψηλή, σαν δεντρολιβανιά.

Επειδή φορούσε ένα από τα ψηλά τα κωνικά καπέλα με το τούλι στην κορυφή, την παρομοιάζει με Εκκλησιά με τ' Άγιος θόλος (θόλος εκκλησίας).

Της λέει ότι δεν τον καταδέχεται (ο Άη Βασίλης δεν έχει να κάνει!) γιατί είναι αρχόντισσα κυρία.

Τέλος κλείνει με τις γαλιφιές !!! Την λέει ζαχαροκάντυο ζυμωτή, δηλαδή φτιαγμένη από ζάχαρη (γλυκιά μου) και την παρακαλεί να του ρίξει μια ματιά.

Έτσι λοιπόν αυτά τα παράδοξα Κάλαντα πέρασαν από γενιά σε γενιά και έγιναν τα πιο διαδεδομένα σε όλο τον ελληνικό χώρο ... !!!

Δυστυχώς θα απογοητεύσουμε τους πιο ρομαντικούς από σας αφού δεν μπορούμε να σας πούμε αν τελικά η πανέμορφη κυρά κατάλαβε, πόσο μάλλον αν ανταποκρίθηκε στο ιδιόμορφο αυτό κάλεσμα αγάπης.

Ερασιτεχνικά βίντεο από την συνάντηση των αποφοιτησάντων 1981, από το Δημοτ. Σχολείο Τρικάλων

Τριάντα δύο χρόνια μετά...Σαν να μην πέρασε μια μέρα!!!

Σε κλίμα έντονης χαράς, συγκίνησης και νοσταλγίας, έγινε σήμερα συνάντηση συμμαθητών που αποφοίτησαν από το Δημοτικό Σχολείο Τρικάλων Ημαθίας το έτος 1981.
Το ποίημα αφιερωμένο στα ''παιδιά'' που με κάλεσαν να καλύψω για το blog την συνάντησή τους και πέρασα μαζί τους μια πολύ όμορφη μέρα. ''Παιδιά'' σας ευχαριστώ...

Δεκέμβρη ένα μεσημέρι, όπως παλιά στην τάξη

τα χρόνια θυμηθήκανε, που έχουνε ...πετάξει

Κι είχε συγκίνηση πολύ, είχε χαρά μεγάλη

για λίγες ώρες γύρισε ο χρόνος πίσω πάλι

Σε μια εποχή που έφυγε όπως τα χελιδόνια

στα ξένοιαστα μαθητικά, στα παιδικά τα χρόνια

Με πρόσωπα χαρούμενα, με μάτια βουρκωμένα

έντονα συναισθήματα, λιγάκι μπερδεμένα

Δεν είχανε στα χέρια τους βιβλία και τετράδια

μα κουβαλούσαν όλοι τους, του χρόνου τα σημάδια

Στ' "αγόρια" γκρίζοι κρόταφοι, φαλάκρες και κοιλίτσες,

μα κι οι "κοπέλες" τώρα πια, δεν είναι κοπελίτσες

Περήφανοι "δηλώνανε", μαμάδες και μπαμπάδες

ακόμη δεν προέκυψαν παππούδες και γιαγιάδες!

Εν τέλει το απολαύσανε, σαν μια καλή παρέα

μα όλα τέλειωσαν νωρίς, σαν όλα τα ...ωραία

Χωρίσαν υποσχόμενοι, "ποτέ να μη χαθούνε"

και σύντομα πολύ να ξανανταμωθούνε...

Αγκαλιές, επιφωνήματα έκπληξης, χαρά, συγκίνηση και νοσταλγία, κυριάρχησαν το μεσημέρι της Κυριακής 29 Δεκεμβρίου 2013, στην ταβέρνα του ''Τατίνα'' στα Τρίκαλα, όπου 32 χρόνια μετά οι αποφοιτήσαντες το έτος 1981 από το Δημοτικό Σχολείο Τρικάλων βίωσαν μια ανεπανάληπτη μέρα, όπου κυριάρχησαν οι αναμνήσεις, οι αναπολήσεις και οι συγκινήσεις.
Ήταν οι περισσότεροι εκεί. Η Σοφία Ι. Αθανασιάδου, ο Μάκης Μ. Βελικούδης, η Γεωργία Π. Διούδη, η Σοφία Θ. Ζαφειροπούλου, ο Κώστας Ν. Ιτσιόπουλος, ο Νίκος Αρ. Καραγιάννης, η Τζένη Απ. Καραπάντσιου, η Τασούλα Κ. Κασνακίδου, ο Γιάννης Χρ. Κιρκιλιανίδης, ο Νίκος Γ. Κούτσιας, η Πόπη Ηλ. Κούτσια, ο Κυριάκος Σ. Κυτούδης, η Μαρία Αν. Κυτούδη, ο Χρήστος Γ. Μπουρίτας, η Μαρία Γ. Παπαϊωαννίδου, ο Γιώργος Β. Παπαμιχαήλ, ο Γιάννης Γ. Προβατίδης, ο Βασίλης Γ. Σαρίδης, η Ελένη Μ. Τερζίδου, ο Χρήστος Γ. Τσουρβαλούδης, η Έλλη Χ. Φωτιάδου.

Έλαμψαν τα μάτια, αναρίγησαν οι καρδιές, ξύπνησαν οι μνήμες, δίνοντας φως στο θολωμένο από το χρόνο φιλμ της νιότης τους. Αγκαλιάστηκαν, ασπάστηκαν, συγκινήθηκαν, γέλασαν, διασκέδασαν, μα πάνω από όλα θυμήθηκαν. Τον αρχικό δισταγμό γρήγορα τον διαδέχτηκαν ο ενθουσιασμός, η συγκίνηση και η αγαλλίαση της πληρότητας συναισθημάτων που ήταν διάχυτα στα πρόσωπα όλων.

Οι στιγμές και τα περιστατικά ανασύρονταν διαρκώς, ξαναστήνοντας το παζλ των μαθητικών χρόνων με φόντο μια απέραντη τρυφερότητα και μια απερίγραπτη οικειότητα. Τα παιδικά χρόνια, τα παιδικά όνειρα, η αφέλεια, η αθωότητα. Αναφέρθηκαν στους 15 συμμαθητές τους που για διάφορους λόγους δεν ήταν παρόντες. Μίλησαν - ένας ένας - για την σημερινή οικογενειακή τους κατάσταση. Όλοι τους συμφώνησαν ότι τα χρόνια του Δημοτικού Σχολείου παραμένουν αξέχαστα και ότι πάντα θα τα αναπολούν με ευχάριστες και συγκινητικές αναμνήσεις. Ξανασυναντήθηκαν όλοι με την αφετηρία τους. Μια συνάντηση νοσταλγική και χρήσιμη. 

Οι ώρες τελικά φάνηκαν λίγες για να χωρέσουν τόσες αναμνήσεις, τόσες αφηγήσεις, τόσο καλή διάθεση, τόσο κέφι, γι’ αυτό συμφώνησαν όλοι να ξαναβρεθούν και αποχώρησαν γύρω στις 9 το βράδυ, φανερά ενθουσιασμένοι, ικανοποιημένοι και συγκινημένοι από την επιτυχία της νοσταλγικής αυτής συνάντησης. 

Παραφράζοντας λίγο τους στίχους του γνωστού τραγουδιού του Διονύση Σαββόπουλου:

                  Παιδιά,

<<Να σας έχει ο θεός γερούς, πάντα ν’ ανταμώνετε

Και να ξεφαντώνετε βρε, με χορούς κυκλωτικούς...>>

Η Ελένη και ο Χρήστος απαγγέλλουν το ποίημά τους όπως τότε

 

 

Τότε

και τώρα

Νέο Εκκλησιαστικό Συμβούλιο στα Τρίκαλα

Εξελέγη πριν λίγες μέρες νέο Εκκλησιαστικό Συμβούλιο στον Ιερό Ναό Αγίου Δημητρίου Τρικάλων, η σύνθεση του οποίου είναι η παρακάτω: 

Κίρτσογλου Θωμάς (Ιερέας)

Παρισίδης Π. Κωνσταντίνος

Τατσούδης Αν. Βασίλειος

Τερζίδης Μ. Μόσχος

Σωτηράκης Σ. Απόστολος

Η θητεία του νέου Εκκλησιαστικού Συμβουλίου είναι τριετής

και αρχίζει από 1 - 1 - 2014

Ευχόμαστε στο νέο Εκκλησιαστικό μας Συμβούλιο

καλή δύναμη στο δύσκολο έργο

Να σας έχει ο θεός γερούς, πάντα ν’ ανταμώνετε...

Μέσα σε κλίμα χαράς και συγκίνησης συναντήθηκαν το βράδυ της Κυριακής 22 Δεκεμβρίου 2013 οι συμμαθητές που αποφοίτησαν το έτος 2000 από το Δημοτικό Σχολείο Τρικάλων, στην ταβέρνα ''Τα Μεζεκλίκια'' που διατηρεί στην Αλεξάνδρεια ο συμμαθητής τους Πασχάλης Καρδουλαμάς (με τον Δημήτρη Γιαννακίδη) και βίωσαν μια υπέροχη βραδιά, όπου κυριάρχησαν χαρούμενα πρόσωπα, όμορφα συναισθήματα και αμέτρητες αναμνήσεις από τα ξένοιαστα μαθητικά χρόνια.

Ήταν οι περισσότεροι εκεί. Ο Γιώργος Τερζίδης, ο Χρήστος Μηνούδης, η Ελένη Καρκάρα, ο Γιάννης Παπαμιχαήλ, ο Χρήστος Δρομπουλιανούδης, η Κρυσταλία Κουίδου, ο Χρήστος Μεκερίδης, η Ελένη Κιρκιλιανίδου, ο Γιώργος Παντριάς, ο Άρης Μηνούδης, η Ελένη Κυτούδη, ο Σάββας Αθανασιάδης, ο Γρηγόρης Γιαντσίδης, η Δήμητρα Σούμπουρου, ο Μπάμπης Σαλτουρίδης, ο Πασχάλης Καρδουλαμάς, ο Παναγιώτης Γιαννουχαηλίδης.

Οι στιγμές και τα περιστατικά ανασύρονταν διαρκώς, ξαναστήνοντας το παζλ των μαθητικών χρόνων και τελικά οι ώρες φάνηκαν λίγες για να χωρέσουν τόσες αναμνήσεις, τόσες αφηγήσεις, τόσο καλή διάθεση. 

<<Εν τέλει το απολαύσανε, σαν μια καλή παρέα

μα όλα τέλειωσαν νωρίς, σαν όλα τα ωραία

Χωρίσαν υποσχόμενοι, "ποτέ να μη χαθούνε"

και σύντομα πολύ να ξανανταμωθούνε...>>

Παιδιά,
<<να σας έχει ο θεός γερούς,

πάντα ν’ ανταμώνετε...>>

όπως λένε και οι στίχοι του γνωστού τραγουδιού του Διονύση Σαββόπουλου

Πλατύ: Το βράδυ των Χριστουγέννων στην Αστερούπολη

Ευτυχώς οι ψιχάλες που έπεσαν χθες στο χώρο της Αστερούπολης ήταν λίγες. Απ΄την άλλη, η επιμονή όσων ήρθαν αποφασισμένοι να ακούσουν υπέροχες φωνές νέων καλλιτεχνών πολλή.
Τα δυο παραπάνω χαρακτηριστικά, σε συνδυασμό με το ταλέντο των νέων καλλιτεχνών που εμφανίστηκαν το βράδυ της Τετάρτης έδωσαν στο τέλος μια μαγική νότα, σε μια τόσο ιδιαίτερη νύχτα, όσο αυτή των Χριστουγέννων.
Η “Αστερούπολη” φιλοξένησε στη σκηνή της το βράδυ της 25ης Δεκεμβρίου τρεις νέους καλλιτέχνες της περιοχής μας και τους μουσικούς που τους συνόδευαν: τη Βάσια Κόντου, τον Γιώργο Κολλιλέκα και τη Θένια Σισμανίδου.
Στο Εργαστήρι Αϊ Βασίλη οι προσπάθειες των μικρών μας φίλων συνεχίστηκαν όλο το απόγευμα, αφού με μια σειρά από παιχνίδια και κατασκευές οι ώρες τις ημέρες των σχολικών διακοπών περνούν όμορφα και δημιουργικά.


Το πρόγραμμα για την Πέμπτη 26 Δεκεμβρίου περιλαμβάνει:
6.30: Θεατρική Παράσταση από την ομάδα θεάτρου της Αστερούπολης με το έργο του Γιώργου Κατσέλη « Ο Τρι το τριγωνάκι».
7.00: Παρουσίαση του Θεσσαλικού Εθίμου «Το τάισμα της βρύσης».
8.00: Karaoke Show.
Πρόγραμμα Δραστηριοτήτων- Παιχνιδιών (Εργαστήρι Αϊ Βασίλη).
5.00-6.00: «Ο Άγιος Βασίλης έφερε….τι;».
6.00-7.00: «Σπάσε τα δεσμά».
7.00-8.00: Ανάγνωση Παραμυθιού.
8.00-10.00: Χριστουγεννιάτικες Κατασκευές- Παίζουμε Δημιουργώντας.

Πριν Χριστούγεννα ξημερώσουν...

Άγια Νύχτα... 
Υπέροχος Χριστουγεννιάτικος ύμνος, τον οποίο τραγουδήσαμε με τους συμμαθητές και τις συμμαθήτριές μου (της έκτης τάξης), στην Χριστουγεννιάτικη γιορτή  του Δημοτικού Σχολείου Τρικάλων, τα Χριστούγεννα του τόσο μακρινού 1968, υπό την μουσική διεύθυνση του δάσκαλου κ. Στέλιου Παρασκευαϊδη.

Κρίμα που δεν είχαμε τότε βίντεο...!!!

Το τραγούδι Άγια Νύχτα (γερμ. Stille Nacht, heilige Nacht) είναι το διεθνώς γνωστότερο Χριστουγεννιάτικο τραγούδι. Γράφηκε στις αρχές του 18ου αιώνα και συνθέτες του είναι οι Αυστριακοί Φραντς Ξάβερ Γκρούμπερ (Franz Gruber) και Γιόζεφ Μορ, (Joseph Mohr). Για χρόνια οι δημιουργοί του ήταν άγνωστοι και πολλοί απέδιδαν την πατρότητα του τραγουδιού σε διάσημους κλασσικούς συνθέτες όπως τον Μότσαρτ, τον Μπετόβεν, τον Χάυντν ή θεωρούσαν ότι επρόκειτο για κάποιο παραδοσιακό γερμανικό νανούρισμα. Σήμερα έχει μεταφραστεί σε πολλές γλώσσες σε όλον τον χριστιανικό κόσμο.

Χριστούγεννα στο νησί

Μας το έστειλε ο φίλος Ιωάννης Παπαναστάσης

Κατάδες, προβέντες, τηγανιά αντί μπουγάτσας, γαλανόλευκα ρεβεγιόν, πεθερές και χιόνια

Καταρχάς, θα ήθελα να ξεκινήσω με το καυτό ερώτημα που καίει όλη την χώρα και την κρατάει σε αγωνία -από το κατακαλόκαιρο- σχετικά με το τι καιρό θα κάνει την ημέρα ‘Χ’ . Θα κάνουμε τελικά Λευκά Χριστούγεννα φέτος ή όχι; Θα μου πείτε ότι αυτό αναρτιόμαστε εδώ και 2013 χρόνια αλλά από ό,τι φαίνεται συνεχίζουμε ακάθεκτοι. Όμως πρέπει να το πάρουμε απόφαση πως Ροβανιέμι δεν θα γίνουμε ποτέ!

Όταν όμως κάνεις γιορτές στο νησί, αυτό δεν σε απασχολεί καθόλου. Τα μόνα χιόνια που βλέπεις είναι αυτά της τηλεόρασης και αυτό αν έχει καλό καιρό, γιατί ως παραδοσιακοί ακόμη εβρισκόμεθα στην αναλογική εποχή της TV. Έτσι λοιπόν, τα Χριστούγεννα συνήθως έχει ντάλα ήλιο, με μια μικρή πιθανότητα βροχής και κάποια μποφοράκια, ίσα ίσα για να σου χαλάσουν την στυλιζαρισμένη κόμη σου -εάν αυτή φυσικά παραμείνει αλώβητη από την σχετική υγρασία. Εάν θέλεις χιόνια και σκι κάνε βαλιτσούλες και βουρ... για τα όρη και τα άγρια βουνά, κάπου στην ηπειρωτική Ελλάδα. Στο νησί περπατάς στους άδειους λιθόστρωτους δρόμους, συναντάς πού και πού κανέναν ντόπιο, τα βλέπεις όλα σε τάξη, βαμμένα, περιποιημένα, θαρρείς πως είναι πασχαλιά μέσα στο καταχείμωνο. Οι καρέκλες και τα γαλανόλευκα τραπεζάκια παραμένουν έξω και περιμένουν υπομονετικά τους επισκέπτες. Οι μυρωδιές που ταξιδεύουν στον αέρα σε μπερδεύουν και σε κάνουν να αναρωτιέσαι τι να είναι άραγε αυτό που τόσο επίμονα γαργαλά την όσφρησή σου. Είναι οι κουραμπιέδες; Τα μελομακάρονα; Ο μπακλαβάς με σουσάμι και καρύδι; Ή οι "κατάδες" -παραδοσιακό γλυκό που μοιάζει με τους κουραμπιέδες και έχει γέμιση καρυδιά. Όλα αυτά ετοιμάζονται την παραμονή των Χριστουγέννων και όπως λένε οι γηραιότερες γίνονται για να γλυκάνουν τον νεογέννητο Χριστό.

Στο νησί τα Χριστούγεννα είναι όλα χαλαρά- και ας μοιάζει αυτό σαλονικιώτικο. Αλλά εδώ δεν είναι υπόθεση, είναι αλήθεια. Δεν χρειάζεται να αγχώνεσαι για το τι θα βάλεις στην εκκλησία ή όταν θα βγεις έξω. Και τα περσινά ρούχα μια χαρά είναι μιας και όλοι σου είναι γνωστοί και δεν

Αναβίωσε το έθιμο ''Κόλιαντα'' στα Τρίκαλα

Με φωτιές, άφθονο κρασί, λουκάνικα και φυσικά γκάιντες, ακορντεόν και πολύ χορό σε Μοναστηριώτικους ρυθμούς, αναβίωσε χθες βράδυ στα Τρίκαλα Ημαθίας το έθιμο ''Κόλιαντα''. Ένα έθιμο που έχει τις ρίζες του αιώνες πριν και έφεραν στο χωριό μας οι ξεριζωμένοι πρόσφυγες της Ανατολικής Ρωμυλίας.
Από νωρίς το απόγευμα σε διάφορα σημεία του χωριού, παρέες είχαν ανάψει φωτιές, με την πλατεία ''ΑΝΑΤΟΛΙΚΗΣ ΡΩΜΥΛΙΑΣ'' να συγκεντρώνει τον περισσότερο κόσμο, όπου ο Λαογραφικός Σύλλογος του χωριού είχε φροντίσει από μέρες πριν να δημιουργήσει τις καταλληλότερες συνθήκες για την αναβίωση του εθίμου.
Στα αξιοσημείωτα, οι πολλοί Τρικαλινοί που κατοικούν σε διάφορα σημεία της Ελλάδας και της Ευρώπης και ήρθαν όπως κάθε χρόνο ειδικά γι' αυτή τη βραδιά, αλλά και πολλοί συνδημότες μας από την ευρύτερη περιοχή.

Φωτογραφίες από την αναβίωση του εθίμου

Από νωρίς στο αναψυκτήριο του χωριού 

Στην Πλατεία ''ΑΝΑΤΟΛΙΚΗΣ ΡΩΜΥΛΙΑΣ''