ΤΟ ΚΩΝΕΙΟ ΤΟ ΕΙΧΕΣ ΠΙΕΙ, ΜΑ ΔΕΝ ΚΑΤΑΛΑΒΑ ΓΙΑΤΙ
ΦΤΗΝΗ Η ΦΥΣΗ ΜΟΥ ΤΗ ΖΕΙΣ, ΝΑ ΤΗΝ ΑΛΛΑΞΕΙΣ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΣ
ΛΑΙΜΟΥ ΦΙΛΙ ΣΦΙΧΤΗ ΑΓΚΑΛΗ, ΝΑ ‘ΜΑΙ ΥΠΑΡΧΩ ΖΩ ΚΑΙ ΠΑΛΙ
ΤΑΧΑ ΠΟΝΑΩ ΠΑΩ ΝΑ ΚΛΑΨΩ, ΤΥΨΗ ΙΣΧΝΗ ΘΑ ΤΗΝ ΠΕΤΑΞΩ
ΑΠΛΗ ΚΙ ΑΠΛΟΧΕΡΗ ΕΣΥ, ΣΑΝ Τ’ ΑΓΓΙΓΜΑ ΤΟΥ ΓΗΤΕΥΤΗ
ΝΕΡΑΙΔΑ ΜΟΥ ΚΙ ΑΛΗΤΙΣΣΑ, ΣΤΟΥ ΠΑΡΑΔΕΙΣΟΥ ΔΕΙΠΝΗΣΑ
ΤΑ ΧΕΙΛΗ ΣΟΥ ΣΑΝ ΦΙΛΗΣΑ, ΜΕ ΤΟΥΣ ΑΓΓΕΛΟΥΣ ΜΙΛΗΣΑ
ΔΩΣ ΜΟΥ ΜΙΑ ΣΠΙΘΑ ΝΑ ΓΥΡΙΣΩ, ΟΛΑ ΑΥΤΑ ΝΑ ΤΑ ΝΙΚΗΣΩ
ΔΩΣ ΜΟΥ ΕΝΑ ΛΟΓΟ ΝΑ ΥΠΑΡΧΩ, ΣΤΟ ΨΕΜΑ ΕΓΩ ΔΕΝ ΖΩ ΚΑΙ ΑΝΘΩ
ΘΕΛΩ ΣΤΑ ΑΣΤΕΡΙΑ ΝΑ ΣΕ ΛΟΥΣΩ, ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΠΟΘΟΥΣ ΣΟΥ ΝΑ ΑΚΟΥΣΩ
ΤΟ ΜΑΞΙΛΑΡΙ ΝΑ ΓΥΡΙΣΩ, ΤΑ ΔΥΟ ΣΟΥ ΜΑΤΙΑ ΝΑ ΑΝΤΙΚΡΥΣΩ
ΒΑΛΕ ME ΜΕΣ ΣΤΟΝ ΚΗΠΟ ΣΟΥ, ΝΑ ΣΕ ΦΙΛΩ ΣΤΟΝ ΥΠΝΟ ΣΟΥ
ΝΕΡΑΙΔΑ ΜΟΥ ΚΙ ΑΛΗΤΙΣΣΑ, ΣΤΟΥ ΠΑΡΑΔΕΙΣΟΥ ΔΕΙΠΝΗΣΑ
ΤΑ ΧΕΙΛΗ ΣΟΥ ΣΑΝ ΦΙΛΗΣΑ, ΜΕ ΤΟΥΣ ΑΓΓΕΛΟΥΣ ΜΙΛΗΣΑ
Απαγορεύεται ρητά η χρήση ή η αναδημοσίευση, η αναπαραγωγή, μετάφραση, τροποποίηση με οποιονδήποτε τρόπο, μέρους ή του συνόλου του, χωρίς την έγγραφη άδεια του καλλιτέχνη. Το παρόν αποτελεί πνευματική ιδιοκτησία του καλλιτέχνη.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου