FC: Κάτι περισσότερο από ένας αγώνας

Zιντάν - Ρονάλντο

Ένας Αγώνας κατά της Φτώχειας, ξεπερνά χρώματα φανέλας, οπαδικές αντιπαραθέσεις και χώρο τέλεσης. Ξεπερνά αντιπαλότητες και μικρότητες που χαρακτηρίζουν τη «φτώχεια» που έχουμε στην Ελλάδα, που δεν μας επιτρέπει να δούμε παραπέρα από τη μύτη μας, να δούμε παρέα ένα παιχνίδι με οπαδό της άλλης ομάδας, να μιλήσουμε σαν άνθρωποι στα αθλητικά ραδιόφωνα, να γράψουμε κάτι της προκοπής πέρα από «μπε» και «φαπ» στα αθλητικά sites.
Ένας Αγώνας κατά της Φτώχειας, αποκτά ακόμα μεγαλύτερη σημασία όταν γίνεται σε μια χώρα φτωχή, χρεωμένη, ταλαιπωρημένη, με κόσμο που χάνει τη δουλειά του ή βλέπει τα εισοδήματά του να συρρικνώνονται, όπως είναι η Ελλάδα. Αν ο αγώνας γινόταν κάπου αλλού, όπου οι «αγελάδες» είναι πιο παχιές, όπου το ΔΝΤ είναι απλά τρία γράμματα και τίποτα παραπάνω, θα ήταν πιο εύκολο να πάει ο κόσμος και να δώσει το κατιτίς του. Αλλά δεν θα είχε την ίδια αξία. Οι πληγέντες από τον σεισμό στην Αϊτή, οι πλημμυροπαθείς στο Πακιστάν, τα παιδάκια με ειδικές ανάγκες εδώ στην Ελλάδα, όλοι έχουν ανάγκη από χρήματα, από φάρμακα, από ρούχα, από φαγητό, από νερό. Πάνω απ’ όλα
όμως, έχουν την ανάγκη να νιώσουν ότι δεν είναι μόνοι σ’ αυτό τον κόσμο. Δεν είναι αβοήθητοι στη δυστυχία τους.
Ο Ζιντάν και ο Ρονάλντο και τ’ άλλα «παιδιά», έχουν λύσει το πρόβλημα της ζωής τους κι αυτοί και τα παιδιά τους και τα τρισσέγονά τους. Το έλυσαν κλωτσώντας ένα τόπι, προσφέροντας χαρά μεν στον κόσμο, αλλά όχι και ανακούφιση στης γης τους κολασμένους. Και πριν το λύσουν, κάποιοι απ’ αυτούς ή όλοι τους, βίωσαν τη φτώχεια, την εξαθλίωση, την πείνα, τον ρατσισμό, τις λιγοστές ευκαιρίες. Ήταν τυχεροί και ξέφυγαν για τα καλά, έγιναν σταρ, οι δημοσιογράφοι τους κυνηγούσαν για μια ατάκα, ο κόσμος για ένα αυτόγραφο, λατρεύτηκαν, αποθεώθηκαν, έγιναν ινδάλματα. Κι αυτή τη στιγμή, όπου ο καθένας κοιτάζει την πάρτη του, βγαίνουν μπροστά και σέρνουν το χορό της ανθρωπιάς. Απλώνουν το χέρι και καλούν όλους εμάς να το πιάσουμε και να τους ακολουθήσουμε. Όσο μπορεί κι όσο αντέχει ο καθένας.

Αναμνήσεις... «όλα τα λεφτά»

Πώς μπορείς να περιγράψεις με λέξεις έναν αγώνα σαν κι αυτόν; Ένα ματς τόσο διαφορετικό από όλα τ’ άλλα…
Περίπου 30.000 άνθρωποι που βρέθηκαν στο «Καραϊσκάκη» ένωσαν τις δυνάμεις τους στον 8ο αγώνα κατά της φτώχειας και είδαν τους φίλους Ζιντάν- Ρονάλντο να έρχονται ισόπαλοι 2-2 με όλα τα μεγάλα αστέρια της σύγχρονης ιστορίας του Ολυμπιακού.
Ο «Ζιζού», το «φαινόμενο» (από τον πάγκο λόγω τραυματισμού) και η παρέα τους από τη μία, μαζί με όλα τα αστέρια της σύγχρονης ιστορίας του Ολυμπιακού από την άλλη, παρέλασαν για 90’ μπρος στα μάτια 30.000 θεατών στο γεμάτο «Καραϊσκάκη». Ο σκοπός επετεύχθη…
Για την ιστορία, οι «φιλοξενούμενοι» προηγήθηκαν με δύο γκολ του Σα Πίντο (10’, 20’) και οι Πειραιώτες απάντησαν με δύο γκολ του Κώστα Μήτρογλου (24', 54').

ll star Ολυμπιακός (Βαλβέρδε): Μέγιερι, Τουρέ, Γιαννακόπουλος, Αβραάμ Παπαδόπουλος, Ντόρτζεβιτς, Γεωργάτος, Νινιάδης, Καρεμπέ, Αμανατίδης, Αλεξανδρής, Κοβάσεβιτς, Ραούλ Μπράβο, Φετφατζίδης, Λεάντρο, Νέμεθ, Γιάννης Παπαδόπουλος, Ποτουρίδης, Μοντέστο, Μέλμπεργκ, Γκαλίτσιος, Πάντελιτς, Χολέμπας, Βάντερσον, Ουρτάδο, Ανατολάκης, Τοροσίδης

Φίλοι Ζιντάν και Ρονάλντο (Αντιτς, Σάντσες): Νικοπολίδης, Γουίλιαμ, Ραούλ Αλμπιόλ, Ντιαρά, Ντε Μπουρ, Φαν Μπρόχορστ, Ιλιε, Ζιντάν, Σα Πίντο, Ράπα, Γκόμεζ, Γκάμαν, Γιαχία, Λαμουσί, Κοβάσεβιτς, Φαν Χόιντοκ, Τουρέ, Καρεμπέ